Explore the evocative depths of Usha Sherchan's poetry,
unraveling themes of womanhood, identity, and societal change in her masterful
verses.
Among the myriad gems adorning the tapestry of Nepali
literature, the poetry of Usha Sherchan stands as a luminous testament to the
power of words to evoke emotion, challenge conventions, and inspire change.
Within the rich tapestry of her poetic oeuvre, certain works shine with
particular brilliance, captivating readers with their lyrical beauty and
profound insight. "Ma, Cleopatra" emerges as a poignant exploration
of femininity and societal expectations, weaving together themes of beauty,
power, and resilience with exquisite grace. In this evocative poem, Sherchan
delves into the complex dynamics of womanhood, offering a stirring meditation
on the enduring struggles faced by women in a patriarchal world. Another
notable work, "Ghaughauko Anubhuti Bhayeko Cha Jiwan," captures the
essence of everyday existence with raw honesty and poetic flair. Through vivid
imagery and keen observation, Sherchan illuminates the trials and triumphs of
life, inviting readers to contemplate the universal experiences that bind us
all. These poems, among others, showcase Sherchan's mastery of language and her
ability to distill the complexities of human experience into verse that
resonates deeply with audiences across generations. As timeless testaments to
the enduring power of poetry, these works ensure that Usha Sherchan's literary
legacy will continue to inspire and enrich readers for years to come.
Usha Sherchan, a prominent figure in Nepali literature, was
born on August 22, 1955, in Nalamukh, Pokhara. Her literary journey reflects
not only her personal experiences but also the societal changes she witnessed
and participated in. Through poetry, short stories, and novels, she articulates
the struggles and triumphs of women and LGBTQ individuals, challenging
patriarchal norms and advocating for inclusivity and social justice.
Early Years
and Influences
Growing up in Ganesh Tol, Pokhara, Usha's childhood was
shaped by the cultural richness of her Thakali heritage and the gender dynamics
prevalent in her community. Despite the constraints imposed by societal
expectations, Usha found solace and inspiration in the stories shared by her
family members, particularly her grandfather, Abuwa, and her mother, whose oral
narratives ignited her imagination.
Her grandfather's guidance in learning to write, using red
sand on a stone slab, and crafting bamboo pens instilled in her a deep
appreciation for storytelling. These early experiences laid the foundation for
her future literary endeavors, fostering a love for language and expression.
Educational
Pursuits and Literary Awakening
Usha's journey as a writer began in earnest during her
schooling years. Despite limited access to books, her hunger for literature led
her to devour whatever texts came her way. In seventh grade, her friends
introduced her to Nepali novels, igniting her passion for reading and shaping
her literary sensibilities.
Her educational journey took her to Ratna Rajya Laxmi Campus
in Kathmandu, where she crossed paths with fellow writers and intellectuals. It
was during this time that her friendship with Pratisara Sayami blossomed, providing
a supportive environment for their shared creative pursuits.
Usha's literary aspirations faced familial opposition, with
her mother urging her to prioritize marriage over writing. However, her
unwavering self-confidence and conviction propelled her forward, leading to her
emergence as a writer despite societal expectations.
Emergence as a Writer
Usha's literary career took flight in Pokhara, where she
encountered a vibrant community of writers and poets at Prithvi Campus. Despite
initial apprehensions, her fortuitous introduction to Bhakta Shrestha, a
renowned writer, marked a turning point in her journey. Her poetic talent was
recognized when one of her poems was published in the prestigious Gorkhapatra,
catapulting her into the literary limelight.
Despite familial resistance, Usha persisted in her literary
pursuits, co-founding Pokhreli Yuwa Sanskriti Pariwar—a platform for aspiring
writers to showcase their work. Through literary events and initiatives, she
sought to elevate the status of poetry and foster a culture of appreciation for
literature.
Literary
Themes and Contributions
Usha's body of work encompasses themes of womanhood,
sexuality, and societal transformation. Her poetry collections, including
"Najanmeka Asthaharu" and "Aksharharuka Shiwirbata," delve
into the complexities of female identity and the struggles inherent in
navigating patriarchal structures.
In her short story collection "Tesro Rang" and
novel "Aadhi," Usha explores diverse narratives, shedding light on
marginalized voices and challenging normative notions of gender and sexuality.
Through her nuanced portrayals of LGBTQ characters and their experiences, she
advocates for empathy and understanding, urging society to embrace diversity
and inclusion.
Usha's contributions to Nepali literature extend beyond her
creative output. Her involvement in literary organizations such as the Narayan
Gopal Sangeet Kosh and Pen Nepal chapter underscores her commitment to
fostering a vibrant literary culture. Additionally, her appointment as a member
of the Nepal Academy reflects her esteemed standing within the literary
community.
Legacy and Impact
Usha Sherchan's legacy endures as a beacon of courage and
creativity, inspiring future generations of writers and activists. Her
unwavering dedication to amplifying marginalized voices and challenging
societal norms has left an indelible mark on Nepali literature.
Despite facing societal pressures and personal challenges,
Usha's resilience and passion for storytelling have empowered her to carve out
a space for herself in the literary landscape. As she continues to craft words
and shape realities, her contributions serve as a testament to the
transformative power of literature in effecting social change.
Conclusion
In tracing Usha Sherchan's literary journey, from her humble
beginnings in Pokhara to her status as a celebrated poet and writer, one encounters
a narrative of perseverance, creativity, and resilience. Through her poetry,
prose, and activism, she has illuminated the diverse tapestry of Nepali
society, advocating for justice, equality, and compassion. As her words
continue to resonate with readers, Usha Sherchan remains a towering figure in
the annals of Nepali literature, a testament to the enduring power of
storytelling.
मसित प्रेम नगरे हुन्छतिम्रो मनको संकुचित आकाशभित्र -मेरो प्रेमको बिशालता अटाउनै सकेन तिम्रो अहंकारको क्षितिजभित्र -मेरो प्रेमको लहरा फैलनै सकेन खिया लागेका तिम्रा सोचाइहरु -प्रदुषित भएर जताततै -ह्वास्स ह्वास्स गनाइरहन्छ सुगा रटाइका तिम्रा पुनरास्वरहरु -काँडे झार भएर जताततै -च्वास्स च्वास्स बिझाइरहन्छ प्रेम खेल जस्तो लागे पनि यो कुनै खेल होइन प्रेम बन्धन जस्तो लागे पनि यो कुनै बन्धन होइन काँचो मासु कोपर्नेहरुले प्रेमको मर्म जानेका हुँदैनन् सिनो माथि झुम्मिनेहरुले प्रेमको अर्थ बुझेका हुँदैनन् प्रेम पूजा हो प्रेम आराधना हो प्रेम आस्था हो प्रेम विश्वाश हो प्रेम तपस्या हो प्रेम बलिदान हो र समग्रमा प्रेम समर्पण हो प्रेममा नि:स्वार्थका अबिरल धाराहरु बगिरहनु पर्छ प्रेममा निश्चलताका अबिराम खोलाहरु बगिरहनु पर्छ प्रेममा सुन्दरताका अनुपाम ताजहरु उठिरहनु पर्छ प्रेममा समर्पनका अखण्ड ज्योतिहरु बलिरहनु पर्छ प्रेम आकाश जस्तै बिशाल हुन्छ प्रेम क्षितिज जस्तै फैलिएको हुन्छ प्रेम धरती जस्तै महान् हुन्छ प्रेममा किनबेचको सवालै हुँदैन प्रेममा नाफा र घाटा पनि सोचिदैन प्रेममा मौकाको फाईदा कदापि उठाइदैन सही अर्थमा प्रेम अमृत हुन सक्छ गलत अर्थमा प्रेम बिष पनि हुन सक्छ मेरो प्रेमलाई तिमीले -गलत अर्थमा परिभाषित गर्न खोज्दैछौ भने मेरो प्रेमलाई तिमीले -मात्र सम्झौताको नाम दिन चाहन्छौ भने भो अब तिमीले मसित प्रेम नगरे हुन्छ भो अब तिमीले मसित प्रेम नमागे हुन्छ। |
जिन्दगी मृत्युको कहतारोमाशून्य’ शून्य’ अति शून्य ।’ भयानक पिंजडाभित्र बन्द मोटरहरू गुडिरहेछन् – शून्य यात्रीहरू ओसार्दै – शून्य छातीहरू ओसार्दै भक्काना छुट्छन् मौनताबीच – बन्द ज्वालामुखीहरू अभिशाप बन्दछन् शून्यताबीच – जीवन र मृत्युहरू जीवनहरू गिल्ला गर्दै छन् मृत्युहरू ठट्टा गर्दै छन् नजिकैबाट सबै-सबैलाई पुन नियाली हेर्दै छन् – बीभत्स हांसो बोकेर – डरलाग्दो चीत्कार खोपेर औंलाका काप-कापबाट- बिचरो जिन्दगी टोलाइरहेछ मृत्यु पनि चियाइरहेछ नालीबाट फुटेका एकनासे स्वरमा – जिन्दगी पनि बगिरहेछ एकनासे आवाजहरू गुन्जिरहेछन् समयलाई चिरिरहेछन् -सायद अपरेसन गर्दै छन्) आशाका किरणहरू फुट्न नपाउंदै – भ्रूणहत्या नगर आवेशमा आएर भावनाका लहरहरू बग्न नपाउंदै – बांध नबांध भावावेशमा आएर रत्यौली खेल्न देऊ जिन्दगीलाई एकछिन – लामो शून्यतालाई भत्काएर – लामो मौनतालाई फुटालेर – जिन्दगीलाई कोल्टो र्फर्ेन देऊ – जिन्दगीलाई नयाँ आयाम थप्न देऊ प्रतीक्षालाई विश्राम दिन झमझम नशा लाग्न थालिसक्यो बेहोसी छाउन लागिसक्यो बजाइदेऊ सम्पूर्ण तार छेडेर – जिन्दगीलाई अब नशा लाग्न नपाओस् सुनाइदेऊ सम्पूर्ण राग छेडेर – जिन्दगी अब बेहोसिन नपाओस् शून्यताले थिच्न नपाओस् कतै मौनताले बिझन नपाओस् कतै नभए रंगाइदेऊ जिन्दगीलाई गितारका तार खेलेर नभए छेडिदेऊ भावनालाई सितारका धारिला तार रेटेर रगताम्य हुने गरी- स्वप्नलोकबाट ब्युंझोस् जिन्दगी तारहरूका प्रत्येक घोचाइबाट आऊ भत्काऊ शून्यतालाई/सपनाबाट ब्युंझाएर आऊ जलाऊ मौनतालाई/सपनाबाट ब्युंझाएर ओहो ⁄ कसले छेड्न थाले फेरि – यी सुमधुर तरङ्गहरू ओहो ⁄ किन हांस्न थाले फेरि – यी डरलाग्दा मृत्युहरू हेर त ⁄ जिन्दगीलाई हंर्साई-हंर्साई – मार्ने दाउ हेरेको हेर त ⁄ जिन्दगीलाई र्फकाई-र्फकाई – मार्ने सुर कसेको हेर त ⁄ जिन्दगीलाई खेलाई-खेलाई – मार्ने विचार लिएको उः’ उः’ उः’ लौ हेर उः’ उः’ उः’ लौ हेर मृत्यु पुनः नियाली गयो – एउटा प्रतीक्षा दिएर मृत्यु पुनः र्फर्केर गयो – मीठो आश्वासन लिएर |
बाँदरहरूसधैँ अरूकै हात खोसेर खान पल्केका बाँदरहरू सधैँ अरूकै भाग लुटेर बाँच्न पल्केका बाँदरहरू जति नै निर्दोषताका खोल ओढे पनि जति नै निश्छलताका ढोल पिटे पनि अरूलाई मात दिने आशामा नै बसिरहेका हुन्छन् अरूलाई घात दिने ताकमा नै ढुकिरहेका हुन्छन् चाहे त्यो राम्राराम्रा फूल फुलेका सुन्दर उपवनहरू नै किन नहुन् ? चाहे त्यो मीठामीठा फल लागेका सुन्दर वृक्षहरू नै किन नहुन् ? बाँदरहरू जहिले पनि उजाडन मैँ लागिपरिरहेका हुन्छन् बाँदरहरू जहिले पनि जरै उखेल्नमा कुदिरहेका हुन्छन् बाँदरहरू जहिले पनि आफैँ मात्र खानमा तम्सिरहेका हुन्छन् बाँदरहरू जहिले पनि आ-आफ्नै भागबण्डाका लागि लुछाचुँडी गरिरहेका हुन्छन् समष्टिगत ईच्छालाई भन्दा ब्यक्तिगत ईच्छालाई प्राथमिकता दिँदारहेछन् बाँदरहरू न्ाागरिक सर्वोच्चतालाई भन्दा ब्यक्तिगत सर्बोच्चतालाई सर्वोपरि ठान्दारहेछन् बाँदरहरू आफ्नो स्वार्थभन्दा माथि उठ्नै जानेनन् बाँदरहरू आफ्नो स्वार्थभन्दा माथि उठ्नै सकेनन् बाँदरहरू बाँदरहरू न आफूहरूलेनै घर बनाउँदा रहेछन् न त अरूलाईनै बनाउन दिँदा रहेछन् बाँदरको हातमा नरिवल हुनुको कुनै अर्थ नै हुँदोरहेनछ बाँदरको हातमा डाडु पन्यू दिनुको पनि कुनै मर्म नै हुँदोरहेनछ देश जतिसुकै भत्किरहे तापनि देश जतिसुकै विग्रिरहे तापनि देश जतिसुकै जलिरहे तापनि टुलुटुलु हेरेरै बस्न सक्दारहेछन् बाँदरहरू रमिता देखाएरै नाँच्न सक्दारहेछन् बाँदरहरू बाँदरहरू न त मान्छेमैँ रूपान्तरित हुन सके न त पवनपुत्र हनुमानै बन्न सके बाँदरलाई कसैको पनि डर हुन्न रहेछ बाँदरको कुनै भर पनि हुन्न रहेछ पशुपतिनाथ स्वयम्भूनाथ वा त्यस्तैत्यस्तै नाथै नाथमा बस्ने नाथे बाँदरहरूलेसमेत आफूहरूलाई पनि नाथै सोच्दारहेछन् आफूहरूले पनि नाथैलाई मान्दा रहेछन् अरूको नक्कल गर्न खुबै सिपालु हुँदारहेछन् बाँदरहरू अरूको सिको टिप्न निकै खप्पिस हुँदारहेछन् बाँदरहरू त्यसैले पनि होला सायद बाँदरहरू जति नै आफ्नाझैँ लागे पनि बाँदरहरूलाई जति नै हाम्राझैँ ठाने पनि न त आफ्ना नै हुन सक्दारहेछन् बाँदरहरू न त हाम्रा नै हुन खोज्दारहेछन् बाँदरहरू । |
विचलित वर्तमानयो स्वर्गभन्दा सुन्दर नगरीमा यो स्वच्छ र शान्त उपवनमा कस्को आँखा लागेर हो रु कस्को सराप परेर हो रु अचेल जाई जूही र सुनाखरीहरू -फुल्नै छाडेका छन् अचेल लालुपाते र लालीगुराँसहरू -झुल्नै बिर्सेका छन् केही स-साना झुपडीहरू एक्कासी महलमा परिणत भएपछि केही टुटेका चप्पलहरू एक्कासी पजेरोमा रूपान्तरित भएदेखि ओरालो लागेका मृगहरू -झन् झन् ओरालोमै खेदिएका छन् साँढेका जुधाईमा परेका बाच्छाहरू -झन् झन् मिचाइमा परेका छन् हराएका सहकालका बिउहरू अनिकालले गाँजिएर भोका पेट र नाङ्गा आङहरू सहनुको सीमा नाघेर बाँचिरहेका छन् रगत पिउन पल्केका उत्तेजित ब्वाँसाहरुका डरले जिन्दगी मृत्युका दो-छायाँमा निस्लोट सुतिरहेका छन् कहिले जलमग्न बस्तीहरू निहार्दै कहिले पहिरोले पुरेका गाउँहरू चाहर्दै कहिले डढेलो लागेका वनहरू नियाल्दै प्रकृति प्रकोपभन्दा पनि मानव प्रकोपबाट आहत: र शोकमग्न विचलित वर्तमान शान्तिका अहम् कामना धराशायी भएको देखेर युद्धशिविरबाट उठेका भीषण धुलकणहरू देखेर कुरुयुद्धामा मच्चिएका विनाशकारी लीलाहरू देखेर जुवामा हारिएका द्रोपदीझैँ अवाक् र भयभित भए पनि निराश र विरक्त देखिए पनि कतै ! सम्भावनाका रेखाहरू कोर्न सकिएला कि भनेर कतै ! उज्यालोको एक झिल्को देख्न सकिन्छ कि भनेर निरन्तर यात्रा गरिरहेका छन् ! निरन्तर प्रतीक्षा गरिरहेका छन् !! |
सपना र खण्डहरनिधारमा कहिल्यै निको नहुने घाउका टिका थापेर छातीमा कहिल्यै नमेटिने सरापका कोसेली लिएर युगौँदेखि अश्वत्थामाझैँ भट्किरहन अभिशप्त छौँ समर्पित प्रेमका समर्पित छालहरू आज वरदान होइन अभिशाप बोकेर आएको छ अनन्त–अनन्त प्रतीक्षा पश्चात् जिन्दगीका मोडमा अकस्मात् एकअर्कासँग भेट्दा न न्यानो अँगालोमा बाँध्नै सक्यौँ न तातोस्पर्शले चुम्नै सक्यौँ मुटुबाट निरन्तर माया चुहिरहँदा पनि — अँजुलीमा भरिरहन सकेनौँ हामीले आँखाबाट सहस्र मोतीका दानाहरू झरिरहँदा पनि — औँलाहरूले टिपिरहन सकेनौँ हामीले कठैः न मनका कुरा सबै ओकल्नै सक्यौँ कठैः न मनका पीडा सबै पोख्नै सक्यौँ आज अचानक एकअर्कालाई देख्दा अग्निझैँ प्रज्वलित हुनुको साटो— झन्–झन् हिउँझैँ जमिरह्रयौँ, पछारिएर छाती चट्टानमाथि— रक्तरञ्जित मुटुले हेरिरह्रयौँ सङ्गृहीत पीडा जताततै दुखाएर हाम्रा घायल यादको शिविरभित्र हाम्रा अभिमानको शिविरभित्र — कुण्ठित हाम्रा भावनाहरू — खण्डित हाम्रा चाहनाहरू उमेरका हदबन्दी नाघ्दासम्म पनि न सँगसँगै हिँड्नै सक्यौँ न सँगसँगै उड्नै सक्यौँ न सँगसँगै जिउनै सक्यौँ मनका अनन्त गहिराइबाट एकअर्कालाई चाहँदाचाहँदै पनि न मायाका सुन्दर संसार जोड्नै सक्यौँ न घृणाका साङ्लाहरू नैतोड्न सक्यौँ सपना त एक खण्डहर रहेछ जसलाई घर हो भनेर न बस्नै सकिन्छ । जसलाई घर होइन भनेर न बिर्सनै सकिन्छ ।। |
युद्धलाई रोक्न सकेका छैनौचेतना शून्य समयका -प्रत्येक आयामहरु अहम्को खोल ओढेर -स्वविवेक हराएर छेपारो जस्तै रङ्ग बदलिरहेका छन् आ-आफ्नै डम्फू बजाइरहेका छन् आँखामा पट्टी बाँधेर अन्धोको -अभिनय गरिरहेको बेला बजारमा खुकुरी र बन्दुकको -व्यापार फस्टाइरहेको बेला हाम्रो कलम र कुचीको अर्थ हराएको छ हाम्रो कलम र कुचीको मर्म हराएको छ बलीको बोको भएर रक्तरञ्जित क्रान्तिमा होमिनु परेका -निर्दोष रगतले हाम्रो क्यानभास लतपतिएको छ हाम्रो कापीको पाना रंगीएको छ बुद्धको देशमा रगत उम्लनु भन्दा बढि -विडम्बना हरु के हुन सक्छ – बुद्धको देशमा शान्ति हराउनु भन्दा बढि -दुर्माग्यपूर्ण कुरा अरु के हुन सक्छ – युद्ध कति घिनलाग्दो र वीभत्स हुन्छ भनेर युद्ध कति कहालीलाग्दो र पीडादायी हुन्छ भनेर युद्ध कति उजाडलाग्लो र त्रासदीपूर्ण हुन्छ भनेर -जान्दा जान्दै पनि हामीले -अस्वीकार गर्न सकैका छैनौँ -बहिष्कार गर्न जानैका छैनौँ हमी आफैँ अन्यौल ग्रस्त -भविष्यको दोसाँधमा उभिएर हामी आफैँ कर्तव्यलाई -वर्तमानको झोलामा राखेर अगाडी बढ्न सकेका छैनौँ युद्धलाई रौक्न सकेका छैनौँ |
खोलाको दुई किनार भोखोलाको दुई किनार भो तिम्रो र मेरो पिरती, हो मेरो पिरती कहिल्यै नमेटिने तृष्णा भो तिम्रो र मेरो जिन्दगी, हो मेरो जिन्दगी आफ्नो मुटु आफैले नै कुल्चेर हिँड्नु पर्यो आफ्नो व्यथा आफै भित्र समेटेर रुनु पर्यो कहिल्यै नरित्तिने आँशु भो तिम्रो र मेरो पिरती, हो मेरो पिरती आफ्नो घाउ आफैले नै कोट्याएर सहनुपर्यो आफ्नो पीडा आफैभित्र लुकाएर बाँच्नुपर्यो कहिल्यै नटुङि्गने कथा भो तिम्रो र मेरो पिरती, हो मेरो पिरती |
प्रत्युत्तरमा व्यक्त इच्छाहरूसगरमाथाझैँ शिर उचाल्न सिक भन्छौ तिमी… हिटलरले उचालेको शिरले विश्वयुद्ध जन्मायो सम्पूर्ण विश्वलाई त्रसित पार्यो म चाहन्नँ, मैले उचालेको शिरले मानवता ओइली झरोस्। सागरझैँ गहिरिन सिक भन्छौतिमी… बुद्धको शान्तिसन्देशले अझै हिंसा रोक्न सकेको छैन दानवता मार्न सकेको छैन म चाहन्नँ, मैले रोपेको शान्तिले निर्बलता कोपिलाओस्। इतिहासको पात्र बन्न सिक भन्छौ तिमी… म जन्मेको युगमा कतै नौलो बिहान छैन नौलो दिन छैन म चाहन्नँ, दोहोर्याएको इतिहासले भावी सन्तति रुमल्लियोस्। |
विचलित वर्तमानयो स्वर्गभन्दा सुन्दर नगरीमा यो स्वच्छ र शान्त उपवनमा कस्को आँखा लागेर हो रु कस्को सराप परेर हो रु अचेल जाई जूही र सुनाखरीहरू -फुल्नै छाडेका छन् अचेल लालुपाते र लालीगुराँसहरू -झुल्नै बिर्सेका छन् केही स-साना झुपडीहरू एक्कासी महलमा परिणत भएपछि केही टुटेका चप्पलहरू एक्कासी पजेरोमा रूपान्तरित भएदेखि ओरालो लागेका मृगहरू -झन् झन् ओरालोमै खेदिएका छन् साँढेका जुधाईमा परेका बाच्छाहरू -झन् झन् मिचाइमा परेका छन् हराएका सहकालका बिउहरू अनिकालले गाँजिएर भोका पेट र नाङ्गा आङहरू सहनुको सीमा नाघेर बाँचिरहेका छन् रगत पिउन पल्केका उत्तेजित ब्वाँसाहरुका डरले जिन्दगी मृत्युका दो-छायाँमा निस्लोट सुतिरहेका छन् कहिले जलमग्न बस्तीहरू निहार्दै कहिले पहिरोले पुरेका गाउँहरू चाहर्दै कहिले डढेलो लागेका वनहरू नियाल्दै प्रकृति प्रकोपभन्दा पनि मानव प्रकोपबाट आहत: र शोकमग्न विचलित वर्तमान शान्तिका अहम् कामना धराशायी भएको देखेर युद्धशिविरबाट उठेका भीषण धुलकणहरू देखेर कुरुयुद्धामा मच्चिएका विनाशकारी लीलाहरू देखेर जुवामा हारिएका द्रोपदीझैँ अवाक् र भयभित भए पनि निराश र विरक्त देखिए पनि कतै ! सम्भावनाका रेखाहरू कोर्न सकिएला कि भनेर कतै ! उज्यालोको एक झिल्को देख्न सकिन्छ कि भनेर निरन्तर यात्रा गरिरहेका छन् ! निरन्तर प्रतीक्षा गरिरहेका छन् !! |
सपना र खण्डहरनिधारमा कहिल्यै निको नहुने घाउका टिका थापेर छातीमा कहिल्यै नमेटिने सरापका कोसेली लिएर युगौँदेखि अश्वत्थामाझैँ भट्किरहन अभिशप्त छौँ समर्पित प्रेमका समर्पित छालहरू आज वरदान होइन अभिशाप बोकेर आएको छ अनन्त–अनन्त प्रतीक्षा पश्चात् जिन्दगीका मोडमा अकस्मात् एकअर्कासँग भेट्दा न न्यानो अँगालोमा बाँध्नै सक्यौँ न तातोस्पर्शले चुम्नै सक्यौँ मुटुबाट निरन्तर माया चुहिरहँदा पनि — अँजुलीमा भरिरहन सकेनौँ हामीले आँखाबाट सहस्र मोतीका दानाहरू झरिरहँदा पनि — औँलाहरूले टिपिरहन सकेनौँ हामीले कठैः न मनका कुरा सबै ओकल्नै सक्यौँ कठैः न मनका पीडा सबै पोख्नै सक्यौँ आज अचानक एकअर्कालाई देख्दा अग्निझैँ प्रज्वलित हुनुको साटो— झन्–झन् हिउँझैँ जमिरह्रयौँ, पछारिएर छाती चट्टानमाथि— रक्तरञ्जित मुटुले हेरिरह्रयौँ सङ्गृहीत पीडा जताततै दुखाएर हाम्रा घायल यादको शिविरभित्र हाम्रा अभिमानको शिविरभित्र — कुण्ठित हाम्रा भावनाहरू — खण्डित हाम्रा चाहनाहरू उमेरका हदबन्दी नाघ्दासम्म पनि न सँगसँगै हिँड्नै सक्यौँ न सँगसँगै उड्नै सक्यौँ न सँगसँगै जिउनै सक्यौँ मनका अनन्त गहिराइबाट एकअर्कालाई चाहँदाचाहँदै पनि न मायाका सुन्दर संसार जोड्नै सक्यौँ न घृणाका साङ्लाहरू नैतोड्न सक्यौँ सपना त एक खण्डहर रहेछ जसलाई घर हो भनेर न बस्नै सकिन्छ । जसलाई घर होइन भनेर न बिर्सनै सकिन्छ ।। |
Reference
https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-diarrhea/Medicinal Plants for skin Burns
Medicinal Plants for Hair Health
30 Medicinal Herbs For your Home
50 Medicinal Plants for Inflammation
50 Medicinal Plants Used as Spices In Nepal
Medicinal Plants for Penis Size Enlargement
Medicinal Plants for Skin diseases
Medicinal Plants for High Blood Pressure
Medicinal Plants For Diabetes (High Blood Sugar)
MEDICINAL AND AROMATIC PLANTS LISTS OF NEPAL
Medicinal Plants Of Nepal ! Genetics, Classification, Preservation, and Applications
100 Rare Medicinal Plants of Karnali Nepal! Impossible to Find Other place.
Top 25 Medicinal Plants For Boosting Memory and Treating Alzheimer
Top 15 Expensive Medicinal Plants of Nepal! Numerous Among Them Are Uncommon Globally
Shashwot Khadka Songs Lyrics and Chords
Samir Shrestha's Top Songs Lyrics And Chords
Nepali Song Lyrics And Chords of Prabesh Kumar Shreshta
All Songs Lyrics Of Wangden Sherpa
Top 10 Ankita Pun Songs with Lyrics and Chords
Strum Along: Top 24 Sushant KC Songs with Lyrics and Chords
Famous Nepali Poems of Sarita Tiwari सरिता तिवारीका कबिताहरु
Famous Nepali Poems Of Man Prasad Subba मन प्रसाद सुब्बाका कबिताहरु
Top Poems Of Dinesh Adhikari दिनेश अधिकारीका कबिताहरु
Best Poems Of Prakash Sayemi प्रकाश सायमीका कबिताहरु
Famous 10 Poem Of Siddhicharan Shrestha
Best Nepali Poem OF SaruBhakta सरुभक्तका कबिताहरु
100 Nepali Famous Haiku Poem In Nepali
Arjun Parajuli ka Nepali Kabitaharu
Some Nepali Poem Of Shekhar Dhungel शेखर ढुङ्गेलका कबिताहरु
Some Poem Of Motiram Bhatta मोतिराम भट्टका केही कबिताहरु
Some Poem Of Lekhanath Paudel लेखनाथ पौडेलका केही कबिताहरु
25 Famous Poem Of Gopal Prasaad Rimal गोपाल प्रशाद रिमालका केही कबिताहरु
Some poem of Kali Prasad Rijal काली प्रसाद् रिजालका केही कबिताहरु
Some Famous Poem Of Bhinidhi Tiwari भिमनिधी तिवारीका केही कबिताहरु
Top Poem Of Madhabh Prashad Ghimire राष्ट्रकबी माधव प्रशाद घिमिरेका कबिताहरु
10 Famous Nepali Poem Of Mahakabi Laxmi Prashad Devkota
Exploring the Literary Legacy: Bhanubhakta Acharya and His Top Ten Poems In nepali
11 types of poetry with Beautiful Short Nepali Poem
Ten Nepali Poems with English Translations for Poetry Enthusiasts Worldwide
The history of Nepali Poem And famous poets of Nepal
