Some Nepali Poem Of Kulmani Devkota, साहित्यकार कुलमणि देवकोटाका केही कबिताहरु

 

Some Nepali Poem Of Kulmani Devkota, साहित्यकार कुलमणि देवकोटाका केही कबिताहरु

Kulmani Devkota, more popularly known in the literary circles of Nepal as Shanishwar Sharma, was born on a Mangsir day of the year 1985 B.S. at Tansen, Palpa, Nepal. This major personality of Nepali literature took birth from his father, Madhav Prasad Devkota. His work has contributed to developing the Nepalese poetry and literature of a few decades. He marked new developments in the mid-20th-century era. He is well known as a poet, although he has written on education and social upliftment.

    Early Life and Education

    His birth in Palpa, an intellectually vibrant and culturally rich area, was highly instrumental in triggering his initial interest in literature. He did his advanced studies and acquired a Master's in Nepali. A part of his teaching career was also spent at Tribhuvan University's Education Campus at Tahachal, Kathmandu, from where he could satisfy his desire for literature and participate in the intellectual development of the younger generation.

    Literary Career

    Although Devkota entered the literary scene as a poet, it is the profound concern for Nepali folk culture and social issues that perhaps most strongly characterized his writings. Indeed, he produced one book of poems and several other writings approximately matching the chronology of Nepal's social and economic development during the said period. He contributed to several magazines and newspapers of Nepal through poems, songs, essays, and reviews.

    His works vary across the entire spectrum, from classic Nepali poetry to the literature of children. Above all, he is related to his astuteness of observation, which he wove into poetic creations with tremendous delicacy. Actually, the poet's career really picked up after he won first prize in the poetry competition organized by Nepal Rajya Pragya Pratishthan in the year 2023 B.S., and after that, his place among the top poets of Nepal was ensured.

    Notable Works

    Devkota was one of those geniuses that their works can spread from anthologies to children's literature, then over to translations works. Some of his more famous works are:

    छरिएका फुल: This is an anthology of poems describing his feelings toward nature and humane emotions that came out in 2015 BS.

    Gaijatra: A satirical glance at the social stereotypes and traditions of people; 2029 B.S.

    मुडुली बज्यै: A Fable of Creating Regional Folklore and Tales in Poetic Form; 2030 B.S.

    Kulmanika Kavitaa - 2026 B.S.: An anthology of his most selected poems.

    हाम्रो गीत (Hamro Geet) - 2014 B.S.: United creation of songs that reflected the hearts of the people.

    The songs marked regarding the folk traditions of his birthplace, Palpa are the collections in 'Palpali Geet-2014 B.S.'.

    Pulati Ko Phool, 2028 B.S. : Sung songs for children's collections.

    Saksharta ko prasar: Anthology of poems on adult literacy campaigns: 2024 B.S.

    Contribution to Children's Literature

    Devkota extended the scope of children's literature, which is both instructive and entertaining. His anthologies Pulati Ko Phul and Pultiko Phul introduced, respectively, the minds of simple and striking poetic ideas to juvenile audiences. His attempts to use poetry for adult literacy are even more amazing, testifying to his commitment both to education and literature.

    Publications: Editorials and Translations

    Apart from these original writings, Kulmani Devkota has translations and editorships to his credit. He translated works from Sanskrit poetry: "Tasya Evam Kute" is a translation of "Usaika Lagi," all with his versatility in Nepali, Hindi, and Sanskrit languages.

    Travels and Influences

    His travels to India, China, and other places in his country familiarized him with the diversities in cultures and standpoints that exist among various strata of society. This very traveling influenced his writings to the extent that cultural interactions, along with the larger human experiences, leave their imprints on his works.

    Awards and Recognition

    Various contributions by Devkota in Nepali literature were highly valued. Some of the highly valued awards are:

    First prize, Poetry festival organized by Nepal Rajya Pragya Pratishthan 2023 B.S.

    Second Prize in the Same Festival in 2033 B.S.

    It is these laurels that put him at the forefront of the literary skyline of Nepal.

     

    The influence of Kulmani Devkota in the context of Nepalese literature is pretty strong. His writings are uniquely rich in cultural understanding and poetic expression, hence motivating readers and writers very often. He stayed in Chawel, Maijubahal, Kathmandu, but his heart was attached irreconcilably to Palpa. Actually, this can clearly be made out from his works, especially from the work 'Palpali Geet'. He loved books, and this further bequeathed on to the generation first as a teacher and secondly as an author.

    Devkota left behind a world full of poetry and prose that can still inspire and educate at this date; then he finally breathed his last. His works were called seminal in Nepali literature; they were known for intensity, directness, and cultural relevance.

    Conclusion

    Kulmani Devkota  is one of the bright stars in Nepali literature. He made a dent in Nepali poetry, education, children's literature, and translations, leaving his indelible impression on the canvass of Nepali culture and society. His work-therefore, life-was thus imbued in love for language and education and hence continues to reverberate in a resonance in the literary circles in Nepal today.

    आ इमानदारी देशभक्ति हे युगका माग !

    आओ निर्गुण सौन्दर्य देशको आत्मामा
    दृढ इच्छा–बलमा विराजमान भासोज्वल !
    जन–जनको श्वास–श्वासमा आकृति धर
    प्रति–धुकधुकमा स्पन्दित, ऊर्जित, अमल, धवल !

    ए मानव–भूषण, हिमवत्–समान, सनातन
    हे सूर्य–चन्द्रवत् करार जस्तै अतन्द्रित !
    आ इमानदारी, देशभक्ति हे युगको माग !
    स्वस्थ सर्प झैँ सरण–अर्थमा आमन्त्रित !

    हे ज्वालजिह्व ‘बलवर्धन’–नामक अग्निदेव,
    यो पौष्टिक देशोत्थान–यज्ञमा आई
    बल, व्यक्ति–व्यक्तिमा इमानदारी खाई आज्य
    देशोन्नति–चरु–प्रतिदाना–तरु लावा–फूल फुटाई !

    हुन् नेपाली दिगन्त सुरभित यो यज्ञोत्थित धूमले
    हून् विश्व–क्षितिजहरु अखण्ड रुपले धूमायित
    सब जलून् स्वार्थका कोमल सुन्दर कुसुमहरु
    होस् यो धरा नवाङ्कुरा, नव–जीवनले आप्यायित !

    यो गंगा ममता प्रवलधार–‘यो मेरो जगती’
    आओ वृद्ध युवकहरु हो, स्नान गर
    इमानदारी, देशभक्ति दुई हातले
    तन–मन माडी मयल पखाली स्नान गर

    यो यज्ञ विराट्–‘इमानदारी+देशभक्ति’
    यो ताम्र–तन्तु–आत्मामा सन्देश दिव्य होस् धावित
    यो तपन–ज्वलन–साध्य हो युवा–कर्म
    अवभृथ–स्नान छ टाढा, ‘कर्मण्येवाधिकार’ होस् प्राणित !

    यो नशा बनोस्– ‘इमानदारी+देशभक्ति’
    जसमा होश, होश केवल होश रहोस् !
    ‘नान्यः पन्था’ यो चिर–अवनति–जागरण निमित्त
    हाम्फाल युवा हो, जीवन यसमा अर्पित होस् !

    युवक !

    तँ देख्तैनस्,
    तँ देख्तैनस् यहाँ क्यै
    तेरै चमकदार दुइ नजरले ?—
    दृष्य यो वीभत्स रे वीभत्स !
    कंकाली विषमता !
    घोर रौरव नरक रे !
    न देख्ने,
    चोर होस् !
    डाँका तँ होस् !
    भू-ताप !
    हैनस् युवक रे !
    तँ आफैं फोर् नजर, तेरै
    दुवै ती चोर औंलाले !
    तँ मर् रे !
    तँ सुन्दैनस्,
    तँ सुन्दैनस् यहाँ क्यै
    तेरै खुला ती तीक्ष्ण कानले ?-
    गगनको हृदय चिर्ने चर्र !
    दिग्गज-वधिर-कारी जय हाहाकार !
    करुण चित्कार रे !
    न सुन्ने,
    चोर होस्
    डाँका तँ होस् !
    भू-ताप !
    हैनस् युवक रे !
    तँ आफ्नै कान चिर आफैं
    तेरै दुवै ती वुद्ध औंलाले !
    तँ मर् !
    तँ सुंघ्दैनस्,
    तँ सुंघ्दैनस् यहाँ क्यै
    तेरै खुला तीखा सफा दुइ नाकले ?—
    हवा मूर्च्छा-कार,
    अकालैमा सडेका
    व्यूह—संस्कृति—मनुजका
    यी लाशका दुर्गन्ध रे !
    न सुंघ्ने,
    होस्‌तँ नै मुर्दा
    घृणित भूको !
    सडेको लाश दुर्गन्धी !
    तँ आफ्नै नाकमा
    निर्धक्क कोच् निर्चक्क ! आफैं
    तेरै दुवै ती मध्य ‍औंला !
    मर् तँ रे !
    तँ बोल्दैनस्,
    तँ बोल्दैनस् यहाँ क्यै
    तरुण, वागीश्वर
    त्यो आफ्नै पूत मुखले ?—
    वजनदार,
    सरल, वह्रि प्वाल,
    असत् को तीव्र दुत्कार,
    सत्य नाङ्गो सक्रियले !
    नबोल्ने,
    होस् भयङ्कर एड !
    पृथ्वीको, तँ, आमाको
    मृदुल छातीमा
    तँ निर्मम बज्रिएको माथिदेखिन्
    जोडसँग
    अती ठूलो गह्रुङ्गो एक ढुङ्गो !
    कसी मुठ्ठी
    दुवै हातमा तँ आफ्नै जोडदार
    मुखमा त्यो तेरो
    तँ आफैं नै घुसार ! कोच् !
    बलजफतले हात तेरै !
    मर् तँ रे !
    तँ पाउन्नस्,
    तँ थाहा पाउँदैनस् के यहाँ क्यै
    तेरै उज्यालो, चैतन्य, आत्माले ?—
    सधैं, ताली नबज्ने एक साथ !
    र्यासङ् व्याङ् नमिल्ने !
    अनेकौं श्रृङ्खलाका नित्य तानातान रे !
    अनि यी सबैलाई मिटाउन
    एक ठूलो क्रान्ति,
    परिवर्तन विराट्,
    उत्साह नव नव, गर्नुपर्ने ! धर्नुपर्ने !
    नथाहा पाउने,
    होस् तँ खाँदो और पिउँदो,
    हिंड्दो र बस्दो
    सुत्दो र उठ्दो,
    रुँदो र हाँस्दो,
    चल्मलाउँदो,
    सास फेर्दो,
    जीवन्त यौटा मृत्यु रे !
    जा, जा रे !
    बलीयो एक डोरी ली,
    गई एकान्त वनमा,
    लुकीकन,
    आत्महत्या गर् तँ आजै रे !


    सामन्तवादी चिया 

    कलाले बनेको चमकदार रिकाबी
    नतात्ने छ त्यस्तै चमकदार प्याला
    त्यसैमा महकदार तरंगित गरम चाय
    फुटयो आज चट्टानमा आज हाय !

    ए सामन्तहो, यो शिशिरको जमाना
    सिरक ओढ बाक्लो है लाग्ला नि शीत .
    मुटूकम्प हावा यहाँ चल्दछन् रे ..
    चिया-केतली घोप्टिन्छन् यहाँ रे।

    पुगी प्लेटफर्म उन चाहे नउत्र
    यो जनताको तूफानमेल हेर दौड्यौ
    यो रुक्तंन जंकशन नआई बिचैमा
    फिका चाय उम्ल्यो, फिका चाय उम्ल्यो

    वर्षा बेला

    पुलक-प्रपञ्चले हराभरा वसुन्धरा
    सघन घनावली गगनमा व्याप्त-व्याप्त जलधरा
    वसुन्धरा-गगनको अन्तरालमा
    गौंथली-बथान क्या मजामा नाच्छ चिबिरा !

    हराभरा प्रशाखामाथि वृक्ष-वृक्षका
    धोबिनी चरीहरू अनन्त चिबिराउँदा
    प्रवीर सात अश्व सूर्यका पछारिंदा
    गगनमा माथि मेघसैन्य गड्गडाउँदा।

    गडर्र गड् गडरं घड् घडर्रको
    चिरिर्र चिर्र च्वी चुच्ची चुचुर्र चुर्र चुर्रको
    सुस्निग्ध ध्यान ब्रह्ममा शबल विमिश्रित
    दशै दिशा ध्वनित नवीन छन्दमा प्रहर्षित ।

    युग

    चारैतिर हल्ला छ, गल्ला छैन !
    मथिङ्गल छैन, केवल फचिङ्गल !
    मथिङ्गल छैन, केवल कचिङ्गल !
    बोतल छ, होटेल छ,
    खातल-खोतल छ, टोटल छैन !

    हुडुलो छ, ढर्रा छ,
    आलोचना-छर्रा छ,
    विरोध छ, गोदागोद छ !

    'गोप' छ, छोपाछोप छ,
    मोलतोल छ, पोलापोल छ,
    सच्चाइ ढाक्न खोल-खोल छ !

    भूगोलले त भनेकै थियो-
    'दुनियाँ गोल छ',
    साथी, युग यो अनमोल छ


    डाक रोकियोः डाक खुल्यो

    डाक रोकियो,
    दक्षिणतिरको डाक रोकियो !
    कहाँ रोकियो? कहाँ रोकियो ?
    भैरहवामा के० आइ० सिले तोड्यो जेल, फोड्यो जेल !
    सुनिन्छ अड्डा कब्जा सारा मालगड्डाबाहेक
    भारत जाने यात्रीहरूल तोड्यो रे पूल !
    दुइतिरबाटै गोली-वर्षा पान्थ मरे रे दुइ-एक !
    निकट बगैचा विशाल –
    उसमा टाँगी पाल
    दाढी-खौरा के, आइ, सिले गर्दछ आफ्नो राज।।
    मोटर-सोटर बन्दाबन्दी, पूल तोड्यो रे पूल !
    जान यात्रीहरूको बुटौलमा ठेलमठेल !
    म हुँ एक अकिञ्चन साहित्यिक ।
    मेरा भोजन पत्र-पत्रिका, चिठी-चपेटा चटनी,
    दैनिक अखवार लुगा,
    कविता मुख्य छ खाना, पालोचना पान-सुपारी,
    घटना मुख्य चुरोट !
    अब म मरें, म मरें, डाँक रोकियो,,
    दक्षिणतिरको डाँक रोकियो !
    कहाँ रोकियो ? कहाँ रोकियो ?

    म त साहित्यिक, न राजनैतिक,
    म न जान्दछु वादहरूका कुश्ताकुश्ती,
    झन्डाहरूका न अभिप्राय, न राजनैतिक सिद्धान्त !
    लड, लड, भिड, भिड, ए नेताहो !
    बन राजा, महाराज, अधिराज, छैन मलाई केही वास्ता !
    सत्यहरूले जित जनता अनि अन्याय र अत्याचार,
    लड, लड, लड्नैपर्दछ, खूब लड,
    सत्य प्रतिष्ठित पार्नु जगत्मा आत्यावश्यक ।
    व्यक्तिहरूका हार जीतमा हाँस्तिन, हाँस्तिनँ रुन्न, रुन्न म,,
    छैन मलाई केही वास्ता !
    तर रुन्छु म सत्य मरी असत्य बाँचे
    तर हाँस्छु म असत्य मरी सत्य बाँचे ।
    यदि सत्य मरेर मलाई रुनुपरोस्,
    देऊ मलाई मेरा भोजन,
    रुन सकुँला पेटभरी,
    यदि असत्य मरेर मलाई हाँस्नु परास्
    देऊ मलाई मेरा भोजन,,
    हाँस्न सकुला पेटभरी ।
    यस कारण हे युग-निर्माता हो,
    डाँक रोकियो, दक्षिणतिरको डाँक रोकियो !
    डाँक नरोक, नरोक अरे !
    दक्षिणतिरको डाँक खुल्यो ! डॉक खुल्यो,
    शक्ति बाजे मुस्कुराए,
    डाँक आयो, खडेरीका बाद हरियाली कि छायो !
    डा. महेन्द्र श्याम मानुष,
    मुस्कुराएका कि जस्ता छैन जस्ता,
    'ससार’-का, '’आज’- का 'आवाज'-- का
    क्याँट बोकी हेर आए,
    बासी खबरलाई पनि ताजा बनाए !
    उतातिर,
    पत्रका औ पत्रिकाका औ चिठ्ठीका
    रास बोकी हल्कारा आइरहेका,
    मानों कुनै साहित्यदेव गम्भीरताका साथ,
    हामीहरूले भेट्न पायौं मक्खनसडकका पास ।
    खडिखडा भै बिन्न थालेको चिठ्ठीका रास मागी
    वृषवहादुर एन्ड सन्स्
    टीकाबहादुर प्रथम श्रेणी पास
    श्री
    फौ मणिध्वज मास्केजी द्वितीय श्रेणी पास ।
    'आज'- मा दुई-एक
    के.. आइ.. सिंका केही खबर-
    जेल तोडेको, बगैंचामा राज गरेको,
    जेल तोडेको रहस्योद्घाटन ।
    एक-
    गृह-सचिव विज्ञप्ति मानी महलका पर्खाल छाँट्ने
    आदिगुरका पोस्टमा 'शेर' काटी 'सम' बनेका
    पूराना शेक्सपीयर नव नवल नेपालका श्रीबालकृष्ण ।
    दुइ-
    फ्रान्स औ आयर्ल्यान्डका विद्वान्हरूले
    बहुत चोटि शोध गर्दै छापिएको अक्सफोर्ड इंग्लिश डिक्शनरीको
    २१८ ओटा शब्द काटी 'शेर' बनेका
    शेक्सपीयर-दाजु नव नेपालका श्रीपुष्करशमशेर ।
    यी खबर दुइटा थिए 'आवाज'-मा।
    एक सानो यो छ है अफसोस,
    छैन केही 'संसार'-मा ।
    तर छ ठूलो यही हर्ष
    डाक खुल्यो !
    दक्षिणतिरको डाक खुल्यो !

    ज्ञानको त्यो भोक

    ज्ञानको त्यो भोक,
    यो जगत्‌मा,
    यो हिमालको गुफामा
    पेटको यो भोकभन्दा तुच्छ भो नाचीज ।
    कस्तो हरे अफसोस!
    पेटका यो भोक
    सुबहमा औ शाममा उठ्छन्, यहाँ
    बेरोकटोक !
    एक छिनमै फेरि हट्छन्
    जस्तो कि सागरका दुवै तीरमा उठेको छाल
    वालुवा खाएर हट्छन् शान्त भै बेरोक !
    पेटका यी भोक !
    ज्ञानको त्यो भोक
    दान ईश्वरले दिएको सर्वदा बेरोकटोक !
    आत्माको यो छ आत्मा चैतन्यको यो चेत ।
    ज्ञानको त्यो भोकमा आनन्दको बेरोकटोक !
    न भोक ! न शोक !
    क्या मजाको भोक !
    ज्ञानको त्यो भोक !
    पेटका यी भोकले आन्द्रा सुकाए ।
    ज्ञानका ती भोकले के के खुलाए ?
    कलेज, पुस्तक-घर फुलाए !
    अनेकौं वेधशाला-घर फुलाए ।
    केश ईश्वरका फुलाए !
    भीष्मले परशुराम गुरुलाई हराए !
    एकलव्यले ढुङ्गा थापी चकित गराए
    ज्ञानका ती भोकले के के गराए
    ज्ञानका ती भोकले के के गरे
    अगम पर्वत उघारे
    अनकण्टार जङ्गल चपाए,
    शुष्क रेगिस्तानको संसारलाई निली
    काश्मीर पारे
    जार और कैशर मूला चपाएं,
    कसैको जुँघा उखेले
    साम्राज्यशाही दाउपेचलाई ढाल्न आँटे !
    साँघुरा संकीर्ण छन्दोबन्ध खाए,
    प्यासलाग्दा एटलाण्टिक सुकाए !
    नुनिलो नपाई,
    चम्किलो संसारको उत्तरतर्फको
    सिंघेनूनको ढिको हिमालय
    खूब चाटे
    पीरो नपाई,
    खोज्न खुर्सानीउपर आकाश धाए !
    के के गरे ! के के गरे ?
    ज्ञानका ती भोकले के के गरे ?
    आज हामीलाई खै, ए ज्ञानको त्यो र
    भोक लागेको ?
    प्यास लागेको ?
    तिमी एक टाइम यहाँ आउने गर
    ज्ञानको त्यो भोक लाग्ला ।
    शोक भाग्ला ।

    जब मानवताको मूल्य छ बिक्री कौडीमा !!


    ईश्र्वर-प्राप्ति हुँदैन रे,
    जब मानवताको मूल्य छ बिक्री कौडीमा !
    मानव जड रे !
    जो घृणित लांछना लांछित जगतीका गल्ली गल्लीमा,
    रुन्छन्, मुर्दा हाँसो झिक्छन् भोक खटाउन,
    ती मानिस हैनन्, ईश्र्वर हुन् ईश्र्वर साक्षात् !
    जन्मदिंत, शोषित, पीडित, निष्पीडित,
    जो घुम्छन् झुत्रो झोली, रित्ता हात पसारी,
    शत शत पातक भागी,
    मानव पापी !
    जब मानवले मानव मानवताको मूल्य नजानी,
    अथवा जानीजानीकन पनि आखा चिम्ली
    यो संसूति किन जबनोस्, शान्ति र सुखको खानी,
    तर त्यो केवल दुइ दिनका लागी;
    ईश्र्वर, त्यो ईश्र्वरता मिट्टीमा रुपित
    उद्धत, मानिसका पद्तलले प्रतिफल मर्दित
    गरी रहेको हुन्छ, हुनेछ, छ अजन्न रोदन
    त्यो तेस्रो दिनका लागि अवश्य छ क्रान्ति प्ररोहण
    ईश्र्वर जस्तै यो काव्य त्रिकालवाध्य छ मानव,
    ए ईश्र्वर खोज्ने पापी मानव !
    जब स्वान्तः प्रेरित मानवको मानवताले
    मानवको मानवता चिन्ला
    स्वागत गर्ला अनि सत्कार,
    जब मर्लान् विभ्राट् शून्यहरुमा लागि सदाका
    संसूतिका भित्र र बाहिरका चित्कार !
    जब शान्त र सुखमय सुन्दर वन्ला यो संसार
    पापी मानव
    तब ईश्र्वर मिल्ला ईश्र्वर तैंले खोजेको ।

    हे क्यालेन्डर-सुन्दरी 

    है क्यालेन्डर-सुन्दरी,
    जब भित्तामा तिमी मुस्कियौ
    मेरो हृदय-महासागरमा महाप्रेमले
    एटम-बमको गर्यो परीक्षण
    जीवनभर बर्बाद हुने अब भएँ, भएँ, म !
    हृदयकी मेरी देवी,
    बस्दी हौली दूर बम्बई,
    घुम्दी होली सुन्दरी,,
    पद्मराग मणि रङ,,
    नीलकमलको पत्ताजस्तो
    तिम्रै मधुमय आँखाजस्तो लाम्चो सुन्दर कारमा !
    ताजमहल होटेल त कहिले, जुहू समुद्री तट कहिले,
    कहिले गुफाहरूमा एलिफेन्टा, शिवाजीपार्क त कहिले;
    हैङ्गिङ गार्डेन, मलाबार हिल !
    हे मनजस्ती चञ्चल,,
    हे हिऊँजस्ती झलझल,,
    हे सरिताजस्ती कलकल
    हे लघुनौकाजस्ती ढलपल,
    घाम चर्कदा तलाउजस्ती टलपल,
    पेरिसको भदिराजस्ती झलमल !
    हृदयको तिम्रो ईश्वर, म त बस्दछु दूर तानसेन,
    अमरपार्क कहिले त टुडिखेल
    कहिले श्रीनगर, कहिले हिमाल होटेल,
    शीतलपाटी कहिले,
    भईकन झगडाजस्तै खलबल
    पोलिटिक्सझै छलबल,
    पसिनाजस्तै खलखल अनि चुनावजस्तै हलचल !
    सुमुखी,
    यो क्यालेन्डरमा तिम्रो नामै छैन,
    तिम्रै अभाग्य, मेरै अभाग्य ?
    यो क्यालेन्डरमा तिम्रो ठेगाना पनि ता छैन,,
    तिम्रै अभाग्य मेरै अभाग्य !
    यो क्यालेन्डरमा केवल कम्पनी
    यही कम्पनीमार्फत लेखू पत्र एउटा तिमीलाई,
    जसले पायो उसले खोल्ला,,
    सारा भन्डाफोड, मजा के होला !

    (उत्तरार्द)

    हे हावा विश्वप्राण,
    पर उपकारी हे महान्,
    पुरुष उदार,,
    यो विरहीको सुन केही पुकार !
    मेघदूत के पढ्यौ तिमीले कालिदासको ?
    अजरामर भइरहेछ मेघ !
    तिमी पनि बनिद्यौ मेरा दूत बम्बईसम्मन्
    कमाऊ नाम अमर !
    प्रिय मित्रवर्,, सुन,
    मेरी रानी दूर बम्बई बस्छिन्
    जसको नाम र घरको नम्बर सडकै मैले बिसें
    (अन्दाज लगाऊ आफै-कति लामो हाम्रो वियोग रहेछ ! )
    हे महान हावा
    जाऊ केवल यिनको हेरी अनुहार,
    ड्रेसमा ध्यान नदेऊ
    त्यो ता घण्टा-घण्टामा बदलिन्छ
    तथा
    एक पटक पहिरेपछि ता त्यो बन्दछ रद्दी बेकार !
    कुनै तरहले उनलाई भेटी प्रिय मित्र हावा,
    कानमा सुटुक्क भनिदेऊ-
    'तिम्रो प्रियतम बाँचेकै छ,
    विरहले क्षीण हुँदैछ,
    नोटको भाउ वढेकोले आउन सकेन,
    पैसा नभएकोले टिकट किन्न सकेन,
    अरुलाई पठाउन विश्वास गर्न सकेन !'
    मुख्य कुरा उनलाई यो भनिदेऊ हे सुहृत्,
    "अब नवस बम्बई;
    सब लेह्य, चोस्य,,
    सब खाद्य, पेय,
    सब दृश्य जगत्,
    सब स्पृश्य जगत,
    सब शब्द-जगत,
    सब सुरभि-जगत,
    सबका सब बुद्धि, विचार, दिमाग
    रेडियो-ऐक्टिव भइरहेछ, .
    खतराको घण्टी बजिरहेछ
    जीवनको मूल्य हुनाले धेरै
    द्रुत काट टिकट नौतनवाको !"

    Reference

    Hindi To Nepali Dictionary Words Starting From बो

    100 Common Nepali Slang Words with Hindi Translation: A Fun Guide to Understanding Nepali Conversations

    Bridging Cultures: Daily Use Hindi Sentences in Parties with Nepali Meaning

    Daily Hindi Sentences for Kids with Nepali Translations: A Simple Guide

    Daily Office Sentences: Essential Hindi-Nepali Translations for Everyday Use

    Daily Use Hindi Sentences for Parents with Nepali Meanings: A Guide for Everyday Conversations

    Daily Use Hindi Sentences for Students with Nepali Meaning

    Essential Daily Sentences for Market Conversations: Hindi to Nepali and Vice-Versa

    find word you want

    https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-common-cold/

    https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-weight-loss/

    https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-weight-gain/

    https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-cholesterol/

    https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-cough/

    https://easyayurveds.com/ayurvedic-treatment-for-back-pain/

    50 Medicinal Plants of Nepal Highly Liked by Chinese People

    Medicinal Plants Of Nepal ! Genetics, Classification, Preservation, and Applications

    35 Essential Medicinal Plants for Your Garden! Growing Health: Cultivating Wellness

    100 Rare Medicinal Plants of Karnali Nepal! Impossible to Find Other place.

    Top 25 Medicinal Plants For Boosting Memory and Treating Alzheimer

    Top 15 Expensive Medicinal Plants of Nepal! Numerous Among Them Are Uncommon Globally

    Medicinal Plants Of Gorkha Nepal! Top 55 Herbs Used in Traditional Medication

    Bartika Eam Rai Top Songs Lyrics & Chords

    Nepali Song Lyrics And Chords of Prabesh Kumar Shreshta

    Oshin Karki's Nepali Songs Lyrics And Chords

    All Songs Lyrics Of Wangden Sherpa

    Sajjan Raj Baidhya Top Songs Lyrics And Chords सज्जन राज बैध्यका गीतहरु

    Aani Chhoyeng Drolma Top 10 Songs Lyrics And Chords

    Top 10 Ankita Pun Songs with Lyrics and Chords

    Strum Along: Top 24 Sushant KC Songs with Lyrics and Chords

    Biggest Collection Of Nepali Songs Lyrics and Chords! All Song in One Site

    Top Poem Of Madhabh Prashad Ghimire राष्ट्रकवी माधव प्रशाद घिमिरेका कबिताहरु

    10 Famous Nepali Poem Of Mahakabi Laxmi Prashad Devkota

    Exploring the Literary Legacy: Bhanubhakta Acharya and His Top Ten Poems In Nepali

    11 Types of Poetry with Beautiful Short Nepali Poem

    Ten Nepali Poems with English Translations for Poetry Enthusiasts Worldwide

    The History of Nepali Poem And Famous Poets of Nepal