Ashesh Malla is a well-known Nepali playwright and theater director. He was born on April 7, 1955 (Chaitra 21, 2011 B.S.), in the town of Tallokopche, located in Dhankuta, which is in the Koshi region of Eastern Nepal. His parents were Khagendra Pradhanang and Narayan Devi Pradhanang. Ashesh is the youngest son among three sons and three daughters in his family.
Education and Early Interest in Literature
Ashesh Malla began his education at Balmandir School in
Dhankuta when he was six years old. He later attended Gokundeswor Secondary
School, Dhankuta's oldest high school, and completed his School Leaving
Certificate (S.L.C.) in 1971. He then studied at Dhankuta College, followed by
Mahendra Morang Multiple Campus in Biratnagar, where he completed his
bachelor's degree in 1976. Afterward, he completed his master’s degree in
Nepali from Tribhuvan University in 1980.
Ashesh grew up in a family that valued culture and
education, which influenced his interest in literature and the arts. Dhankuta
had a vibrant cultural environment, with regular cultural programs that
inspired him from a young age. He enjoyed watching these programs and was drawn
to the sounds of musical instruments like the flute, guitar, and madal (a
traditional Nepali drum). As a child, Ashesh would gather his friends to sing,
dance, and create small skits. His interest in writing also started early; by the
fifth grade, he published a handwritten magazine called Mamta, inspired
by his father’s work on a local magazine.
Journey into Theater and Cultural Activities
In front of Ashesh’s home was a large open field, called
Tundikhel, where cultural performances and plays often took place. Ashesh loved
watching these shows and even learned to play the madal just by observing
others. He often participated in cultural events, wearing traditional Nepali
clothes and playing the madal, gaining admiration for his performances.
Ashesh considers his involvement in cultural events in
Dhankuta as the beginning of his journey as an artist. His official acting
debut came when he played the role of a son in a play directed by Dayaram
Shrestha. Through this experience, Ashesh's creative skills developed, and he
gained more confidence in acting, singing, and dancing. Although he preferred
participating in cultural programs over regular school classes, he later
recognized that his passion and commitment to creativity were what guided him toward
a career in literature and theater.
Inspiration and Influences
Several factors shaped Ashesh Malla’s literary journey.
Growing up in a family with a political background, he was inspired by B.P.
Koirala, a prominent Nepali leader known for his work in politics and
literature. Ashesh witnessed the struggles faced under the Panchayat regime, a
time when freedom of speech and expression was limited in Nepal. These
political and social issues motivated him to write plays and stories that
reflected the challenges in society.
Ashesh Malla’s Literary Contributions
Ashesh Malla's official literary journey began in 1970 with
the publication of a poem titled What?. He published his first story Visangati
in Bibechana magazine and his first play Tuwalale Dhakeko Basti
(Village Covered in Fog) in 1975. Over the years, he has published various
works, including:
- Poetry
Collections: Agyat Pradeshharu (Unknown Regions, 1981), Nirantar
Nirantar (Continuously Continuous, 1998), Eklo Ekant (Lonely
Solitude, 2005)
- Story
Collections: Kathakona (Story Corner, 1986), AIDSko Aatank
(Fear of AIDS, 1991), Ardhavirama (Semicolon, 2000)
- Children's
Stories: Pani, Jangal Ra Gaun (Water, Forest, and Village,
1989)
- Plays
and Play Collections: Tuwalale Dhakeko Basti (1978), Sadak
Dekhi Sadak Samma (From Street to Street, 1978), Anadi Kram
(Endless Sequence, 1988), Shakuni Pasaharu (Shakuni's Dice, 2011),
and Raktabeej (Seed of Blood, 2013)
Ashesh also wrote a book on theater theory, Sadak Natak
Siddhanta, Sirjana Ra Prastuti (Street Theater: Theory, Creation, and
Presentation, 2009), contributing to the development of Nepali street theater.
Ashesh Malla’s Theater Style and Legacy
Ashesh Malla’s theater journey began with his play Tuwalale
Dhakeko Basti in 1975, and he has continued to create innovative works. His
plays from 1975 to 1982 followed traditional Nepali theater, while his later
works adopted experimental and modern styles. Ashesh’s commitment to promoting
Nepali theater and exploring new styles has set him apart as a pioneer in
Nepali drama.
Today, Ashesh Malla is recognized as one of the most
important figures in Nepali theater, having contributed significantly to
literature and performing arts. His creativity, dedication, and passion for
expressing social issues have made him a respected and admired artist in Nepal.
विपरीत गोलार्द्धमा
लु भयो
म अब तपाइँसँग कुनै
प्रश्न गर्ने छैन
आँखा
चिम्लनेछु
र
यावत
अनुत्तरित प्रश्न
अँध्यारोमा
अँध्यारोसँगै
जलाइदिनेछु
र म
मौन
उभिनेछु
आफ्नै
सपनाको वृत्तमा
कोही
हुने छैनन्
मेरा
वरिपरी
तपाइँ
भरि
केवल
लमतन्न सडक
लौ अब कुदाउनुस्
कालो
घोडा निस्फिक्री
अबोध
छातीहरूमा
म केही बोल्ने छैन
मात्र
चिम्लनेछु आँखा
र हराउनेछु आफैबाट टाढा
म अब कुनै प्रतिवाद
गर्नेछैन
कोर्नुस
बतासका छातिभरि
काला
अक्षरहरू
सारा
आकाश तपाइँकै हुनेछ
उड्नुस्
बाइपंखी घोडामा
या नाच्नुस्
आफ्नै
पागल सपनाहरूको वृत्तमा
म व्युँझँदा पो दुख्छ
तपाइँको
छाती र
चिथोरिन्छन्
तपाइँका सपनाहरू
लौ भयो,
म निदाइदिनेछु
ढुक्कले
कुदाउनुस् अब
तपाइँका
घोडाहरू
चाहे
जति बादलका धर्तीहरूमा ।
म मात्र किन उभिरहूँ
तपाइँको
विपक्षी गोलाद्र्धमा
किन
कालो प्ले कार्ड लिएर
उभिरहूँ
जीवनभर
समयको
किनारमा
तपाइँले
टेक्दा
दुख्दैन
अरूका छाति भने
म मात्रै किन
दुख्नुको
पीडामा उभिइ रहूँ
भयो,
अब म मौन पल्टिनेछु
तपाइँका
सपनाका घोषणा पत्रहरूमा
कुदाउनुस्
रथहरू कति कुदाउनु हुन्छ
मेरा
अबोध छातिमा
यति
भए शायद तपाइँको
त्रिलोकीय
सम्राट बन्ने सपना
शायद
पुरा होला
र हिरन्यकशिपु सपना
अझ लम्बिने होला
केही
समय
यहीँ
यो अभागी धर्तिको
एउटा
कुनामा !!
मुक्तिको कल्पना
चराका
पखेटा काटिदिनुस
र, भन्नुस्
जा
उड्
आकाशमा ।
र, भन्नुस्
तँ स्वतन्त्र छस्
बादलसँग
बादल
भएर
उड्न
आकाशमा
चराका
प्वाँखहरू उखेलिदिनुहोस्
र,
भन्नुस्
तेरो
छातीमा
कहिल्यै
हिर्काउने
छैन धनुका बाँडहरू
र,
कहिल्यै
सिकार
गर्ने छैन
एकान्तमा
चराका
पखेटा काटिदिनुस्
र,
कल्पना
गर्नुस्
मुक्त
आकाशमा
आकाशिँदै
उडेका
स्वतन्त्र
उडानहरू
चराका
प्वाँखहरू उखेलिदिनुस्
र,
गर्नुस्
कल्पना
मुक्तिको
।
म, अक्षर र मेरो कविता
अक्षरहरूको
युद्धमा
मैले
शब्द बुन्न नसक्दा
कविता
अधुरो
भएको छ
ठीक
अहिलेको
भयग्रस्त
वर्तमान जस्तो ।
चौबाटोमा
उभिएको
अन्योल
बटुवा
उभिएको
उभियै छ
मेरो
कविता जस्तो
न यता न उता
आफ्नै
युद्धले थकित
मेरो
सपना ।
क्रुद्ध
अक्षरहरू
चिथोर्दै
भन्दैछन्
कति
पछार्छस् कागजका छातीमा मलाई ?
म अनुत्तरित कवि
भावनाका
लहरबाहेक
के छ र मसँग
खेप्न
सक्दिन
अक्षरहरूका
विद्रोह
अब मेरो कविता
कहाँ
गएर सकिन्छ
कविताको
मृत्यु
के यसरी पनि हुन्छ
मलाई
थाहा थिएन ।
बाध्य
छु
अक्षरहरूसँग
सम्झौता गर्न
असङ्ख्य
गोमन पीडाले
आहत
मनसँग
न शब्द छन्
न वाक्य
न धुन
न राग
न रङ
अमूर्त
अमूर्त भावहरू
अक्षरकै
सहाराले
बिउँझन्छन्
सिर्जनामा
म कवि
व्यर्थैको
अहंले मात्तिएको छु
नत्र
मेरा
कविताहरू किन
बेवारिस
पछारिन्थे
घुर्यानमा
यत्रतत्र
।
मलाई
थाहा छ
अक्षरहरू
ठोक्किएर
भत्किए
पर्खालहरू
र
भित्रिए
उज्यालाहरू
अँध्यारा
अँध्यारा चोक, गल्लीहरूमा
के बादल फाटेका होइनन्
कविताका
प्रहारले ?
निख्खुर
काला बादल
पराजित
भए कविताका बज्रहरूले
अहिले
पछारिएर अर्धचेत
समयको
झापड खेप्दै छ कविता
म थकित कवि
निरीह
कलमलाई सोध्दैछु
तिमी
थाक्यौ कि म ?
कि यो वर्तमान ?
निःशब्द
मौन
एउटा
गर्त
म, कलम र अक्षरहरूमाझ
सायद
अन्योलग्रस्त
वर्तमान
पर्खिरहेछ
एउटा
अर्को कविता ।
बिम्बहरू
छाेराले
साेध्याे मलाई
किन
रुन्छन् बुबा
तपाईंका
कवितामा अक्षरहरू सधैँ
मैले
भनेँ
आँसुकाे
समुद्रबाट उठेका अक्षरहरु
कसरी
हाँस्न सक्छन् त छाेरा
कविताका
यी अक्षरहरू हैनन्
कसरी
भनूँ छाेरा
यी त हुन्
तेरा
बाका पीडाहरु
के छ र तेरा
बासँग सिवाय कविता
कविता
छ र त तेराे
बा छ
मृत्यु
भयबाट मुक्त
बाँच्नुकाे
एउटा अर्थ
कसरी
भनूँ छाेरा
यी कविता हैनन्
यी त हुन् तेरा
बाका बिम्बहरू ।
फर्काइदेऊ मेरो मनको एक
जोडी परेवा
आज कतै गएर
एउटा
चर्को आवाजले चिच्याउँ लागिरहेछ
मनका
सबै लगाम फुकाएर
आज कतै दौडूँ लागिरहेछ
मन सधैँ पानी भएर
बग्यो
उठेर
कहिले-काहीँ त आगो भएर
पनि बल्न पर्थ्यो
निर्मम
चट्टानसँगको साउती र सम्झौतामा
चुपचाप
बग्दोछ यो मन
कुनै
मृत्यु-दण्डको सजाय पाए जस्तो
किन
चोरेर लग्यौ एकाएक
मेरो
मनको एक जोडी परेवा
पर्काइदेऊ
उडून्
माथि कतै आकाशको गहिराइमा
चाहान्छन्
यदि भने
आकाशदेखि
पनि पर कतै अनन्तको
आकाशमा
आज यो मनलाई लामो
थकान मेट्न
कुनै
चौतारीको ढुँगा चाहिएको छ
एक जोडी बर-पीपलको
छाँया
र निर्मल, सुकिलो, चिसो बतास चाहिएको
छ
कंकाल
जस्तै यो मन
गहिराइ
छामेर तल ओर्ले जस्तो
मध्यरात
मन पनि मीठो निद्रा
निदाउन नसकेर
छटपट-छटपट
यो मेरो मनको तलाउमा
एकाएक
आज तरङ्ग उठिरहेछ
एक झरी निद्रा फर्काइदेऊ
एक जोडी परेवा फर्काइदेऊ
मनको
किन
चोर्यौ सुटुक्क यो मनको अज्ञात
देशबाट
उड्न
देऊ चुपचाप गहिराइमा
आकाशदेखि
पर कतै अर्को आकाशमा
।
नाम सोध्दा थाहा छैन भन्छे
घाँसकोपहाड
पिठ्यूँमा छ
घाम
अस्ताउन लागेको छ
र उक्लिरहेकी छे उकालो
नाम
सोध्दा ‘थाहा छैन’ भन्छे
परिचय
हराएकी
आफैदेखि
टाढा
बिनामूल्य
जीवन बाँचेकी
को होली ऊ ?
पखेटा
फडफडाएर
खोरबाट
झिसमिसे झर्दा–नझर्दै
कुचो
भएर आँगनभरि बिच्छिने
भर्खर
बाह्र नाघेकी
दुलाहा
खोज्दै बाबु बेँसी झरेको
छ
उकालो
चढिरहेकी छे ऊ
जङ्गलका
काँडाहरूसँग खेल्दै
फुल्न
बिर्सेकी
को होली ऊ ?
चुलो,
जङ्गल, कुवा र गोठको
स्कुलमा
कसौँडी,
गाग्री, घाँस र दाउराका
अक्षरहरू पढ्दै
जीवनको
परीक्षामा हाम फालेर
सधैँअनुत्तीर्ण
आफैँलाई
बिर्सेकी
थकित
विश्रामहीन
यात्रामा हिँडेकी
नाम
सोध्दा थाहा छैन भन्छे
को होली ऊ ?
तिमी नहुँदा
किन
खुम्चन्छ भित्ताको आयतन
तिमी
नहुँदा
यसरी
खुम्चन्छ कि लाग्छ
निसासिएर
आफै खुम्चन्छु
आयतनसँगै
भित्ताको
तिमी
नहुँदा
समय
अड्किन्छ घडीमा
र हिड्दैन रात
मानौं
रोकिएको छ टक्क
एउटा
विन्दुमा यो रात
र हिड्दैन कोठाको झ्यालबाट
टोलाएका
आँखाहरु टोलाइरहेछन्
एक टक बाहिरको आकाश
हेर्दै
तिमी
नहुँदा किन बादल पनि
सर्दैन
र अड्किन्छ जून पनि भित्तामा
तिमी
नहुँदा
तिमी
बाहेक आउँदैन आँखामा
कुनै
अर्काे दृश्य
चिम्लदा
आखाँभित्र आकृति आकृति
केवल
तिमी
तिमीबाहेक
सायद
सारा
चिजहरु मिथ्या हुन्
शून्य
सायद शून्य समय
हर क्षणको दृश्यमा तिमी
लाग्छ
म छैन मभित्र
खोज्नुपर्छ
आफैलाई
मैले
तिमी
नहुँदा
भिज्छ
सिरानी रातरातभर
चिसाचिसा
मनहरुले
सपनाको
खडेरी भोगेर आँखा
एकतमास
पलङको
निस्तो बगरमा
एक्लै
अँध्यारो
छामेर सिरानी
केवल
चिसाचिसा रातरातभर
जागा
बस्छु
तिमी
नहुँदा
तिम्रो
अनुपस्थितिले
भएङ्कर
पीडा
जन्माउँदो
रहेछ आफूभित्र
मानौं
कतै दुखिरहेको घाउझै
चरहर्याइरहन्छ
छामेर
सारा मनहरु
सिथिल
मानौ कुनै निष्क्रिय मुढाझै
म
केवल
दुख्नुहरुको जङ्गलमा
दुखेको
छ
अहिले
कोठामा
तिमी
नहुँदा
भएङ्कर
शून्य रिक्तताले चिथोरिरहेछ
चिथोर्न
बाँकी केही नहुँदोरहेछ मनमा
र सायद
यो भन्दा पीडा केही छैन
केही
छैन सिवाय रिक्तता
हरक्षण
हर ठाउँ केवल रिक्तता
किन
रिक्त हुन्छु म आफूभित्र
तिमी
नहुँदा
अधुरो
हुँदोरहेछु म
तिम्रो
अनुपस्थितिमा
मानौँ
अपाङ्ग जीवन भोग्न नसकिने
एउटा
पीडा
ठिक
यतिखेर
छातीमा
एउटा अधुरो तस्विर
टाँगिएको
छ
र म त्यस्को किनारमा
छु
यतिखेर
यहाँ
तिमी
नहुँदा
खोज्दो
रहेछु बारम्बार आफैलाई
छामेर
एउटा चिसो स्पर्श
लाग्दोरहेछ
म यहीँ छु
कि छैन
कि कहाँ छु
आफैलाई
छामेर
म यहीँ छु यहीँ
कि छैन
कि कहाँ छु
सत्य
त के हो भने
म नहुँदो रहेछु मभित्र
तिमी
नहुँदा ।
एउटा र्स्पर्श
एक दिन अचानक
शहरका
चौबाटाहरुमा
हाम्रा
मृत शरीरहरु
वेवारिस
पल्टिएका हुनेछन्
र हामी हाम्रै लाश
अघिल्तिर
उभिएका
हुनेछौँ लाचार ।
एक दिन
आनक
हामीलाई
बल्ल थाहा हुनेछ
हाम्रै
शरीरबाट निस्केर हामी
हाम्रै
लास अघिल्तिर उभिन पुग्नेछौँ
अनि
गीताका
श्लोक
याद
गर्ने कोसिस गर्नेछौँ
एक दिन अचानक
अनि
पत्याउनेछौँ
आत्माका
अमर अस्तित्वहरु
जब लास अघिल्तिर उभिएर
लाचार
र्स्पर्श
गर्ने कोसिस गरिरहेका हुनेछौँ
आफ्नै
लास
मानौँ
खोल
फालेर हिँडेको
एउटा
र्स्पर्श ।
एकदिन
अचानक
न्रि्राबाट
ब्यूँझदा
आफूसँगै
नभएर
आफन्तहरुकै
लास
र लास वरिपरि
झिँगा
स्वरुपमा
भन्किरहेका
हुनेछौँ
सारा
शहर ध्वस्त ध्वस्त
धुँवा/धुँवा चारैतिर
खण्डहर/खात/खात
लासहरु
अनि
आकाशभरि मडारिएका हुनेछौँ हामी
बादलजस्तो
रूप
रङ्ग र स्वरुपविहीन
एक दिन अचानक
सहरको
धुलो/धुलो/र धुलो
उडिरहेका
हुनेछन्
लम्पसार
पर्नेछन् महलहरु
सडक
सडक छोपिएर पछारिनेछन् गुम्बजहरु
अनि
हामी हाम्रै लास भन्दा
अलि
माथि भन्किरहेका हुनेछौँ
शून्यमा
आफैँलाई खोजेर ।
अनुहार
बिहान
सबेरै
उठेर
ऐना हेरेँ
चर्किएको
थियो
थाहा
भएन
मेरो
अनुहार चर्किएको थियो
कि ऐना
किन
चर्किन्छ
यसरी
एकाएक
अनुहार
कि ऐना
कि बेहोस छु म
नत्र
कि बेहोस छ ऐना
किन
चर्किन्छ
केवल
अनुहार
एकाएक
बिहान ?
हुन सक्छ
रातभर
पाप रचेपछि
ऐनाझैँ
चर्किन्छ अनुहार ।
Hindi To Nepali Dictionary Words Starting From बो
Bridging Cultures: Daily Use Hindi Sentences in Parties with Nepali Meaning
Daily Hindi Sentences for Kids with Nepali Translations: A Simple Guide
Daily Office Sentences: Essential Hindi-Nepali Translations for Everyday Use
Daily Use Hindi Sentences for Parents with Nepali Meanings: A Guide for Everyday Conversations
Daily Use Hindi Sentences for Students with Nepali Meaning
Essential Daily Sentences for Market Conversations: Hindi to Nepali and Vice-Versa
https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-common-cold/
https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-weight-loss/
https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-weight-gain/
https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-cholesterol/
https://easyayurveds.com/ayurvedic-medicine-for-cough/
https://easyayurveds.com/ayurvedic-treatment-for-back-pain/
50 Medicinal Plants of Nepal Highly Liked by Chinese People
Medicinal Plants Of Nepal ! Genetics, Classification, Preservation, and Applications
35 Essential Medicinal Plants for Your Garden! Growing Health: Cultivating Wellness
100 Rare Medicinal Plants of Karnali Nepal! Impossible to Find Other place.
Top 25 Medicinal Plants For Boosting Memory and Treating Alzheimer
Top 15 Expensive Medicinal Plants of Nepal! Numerous Among Them Are Uncommon Globally
Medicinal Plants Of Gorkha Nepal! Top 55 Herbs Used in Traditional Medication
Bartika Eam Rai Top Songs Lyrics & Chords
Nepali Song Lyrics And Chords of Prabesh Kumar Shreshta
Oshin Karki's Nepali Songs Lyrics And Chords
All Songs Lyrics Of Wangden Sherpa
Sajjan Raj Baidhya Top Songs Lyrics And Chords सज्जन राज बैध्यका गीतहरु
Aani Chhoyeng Drolma Top 10 Songs Lyrics And Chords
Top 10 Ankita Pun Songs with Lyrics and Chords
Strum Along: Top 24 Sushant KC Songs with Lyrics and Chords
Biggest Collection Of Nepali Songs Lyrics and Chords! All Song in One Site
Top Poem Of Madhabh Prashad Ghimire राष्ट्रकवी माधव प्रशाद घिमिरेका कबिताहरु
10 Famous Nepali Poem Of Mahakabi Laxmi Prashad Devkota
Exploring the Literary Legacy: Bhanubhakta Acharya and His Top Ten Poems In Nepali
11 Types of Poetry with Beautiful Short Nepali Poem
Ten Nepali Poems with English Translations for Poetry Enthusiasts Worldwide
