Some Best Poems Of Gopi Sapkota गोपी सापकोटाको केही कबिताहरु

Some Best Poems Of Gopi Sapkota  गोपी सापकोटाको केही कबिताहरु

Gopi Sapkota was born in २०२९ B.S. (circa 1972) in Gaindakot, Nawalpur.

After the family moved to Gaindakot around 2040–41 B.S., Gopi continued to grow as a writer. He didn’t just write poems—he also began experimenting with drama and screenplay writing.

  • His connection with famous family friend and comedian Khem Sharma (uncle by relation) through local performances at Narayani Kala Mandir led Gopi into writing one-act and full-length plays. Encouraged by Sharma, Gopi honed his craft based on feedback.
  • In 2048 B.S., two film producers from Butwal approached him after reading his letter in Shri magazine praising the film Pirati as a copy of the Hindi Aaradhna, and offering to back fresh scripts. Gopi went to Butwal, showcased his scripts, but the movie Chelibeti didn’t do well due to external politics—so the producers didn’t proceed further.

     

    Theatre & literary success

    • In Kartik 2049 B.S., Gopi, his brother Dharma, and a few friends set up a street theatre group. They performed Kramashah Yatra, drawn from Ashesh Mall’s anthology, and soon debuted more plays titled Madhupakar, Garima, and Samkālin
    • In 2054 B.S., the prestigious Nepal Rajakiya Pragya Pratisthan published his drama anthology Purnaviram—his second book, solidifying his reputation as a playwright alongside his poetic voice.

     

    Published works — poems, plays, storybooks, and more

    According to his official blog and multiple sources, Gopi has an impressive bibliography:

    1. Poetry collections (at least three):
      • Ek Antya Ek Shuruwat (2052 B.S.)
      • Gulafko Estrēmā Mrityu (2063 B.S.)
      • Kaalo Aakrīti (2064 B.S.)
    2. Drama anthologies (four):
      • Purnaviram (2055 B.S.)
      • Kharani (2060 B.S.)
      • Prem Katipay (2069 B.S.)
    3. Children’s book: Kamilāko Sapana (2057 B.S.)
    4. English poetry: A Suicide Note (2067 B.S.)
    5. Other works:
      • Chiso Bāf (novel or drama, not fully clear)
      • London Unplugged
      • First novel: Kāncho Kāgaj (“Raw Paper”), launched January 2021

     

    The leap to novel-writing

    During the COVID-19 lockdown in the UK (2020–21), Gopi surprised many—including his own brother—when he drafted his first novel. Kāncho Kāgaj (around 90,000 words) explores love, spirituality, and their interconnectedness. It covers events from 2044 to 2088 B.S. and was described as an experimental yet emotionally grounded work.

     

    Life in the UK & recent honors

    • Gopi moved to London with his family; he’s been active in promoting Nepali literature abroad, including joining literary groups like Sahitya Chautari UK and participating in “Paradesh Samvad” dialogues.
    • In May 2025, he received the Padyaprasad Dahal Srushta Saugat Puraskar 2081 B.S., awarded by the Peace and Human Rights Society, honoring his contributions to literature and peace.

     

    Summary of key milestones

    Year (B.S.)

    Year (A.D.)

    Achievement

    ~2040

    ~1983

    Writes his first poem in Damek

    2048

    ~1991

    Film producers approach him with scripts

    2049

    ~1992

    Established street theatre group

    2054

    ~1997

    Purnaviram published

    2057

    ~2000

    Children’s book Kamilāko Sapana

    ~2063–64

    ~2006–07

    Poetry collections and dramas continue

    2067

    ~2010

    A Suicide Note (English poems)

    2077 (Jan 2021)

    2021

    First novel Kāncho Kāgaj launched

    2081 (May 2025)

    2025

    Receives Saugat Puraskar

     

    Conclusion

    From scribbling that first poem in Damek to gaining international recognition in London, Gopi Sapkota has blossomed into a celebrated poet, playwright, and novelist. His career is fueled by relentless creativity, familial encouragement, and a passion for storytelling across genres and languages.

    His journey reflects someone who began with small steps—a single notebook page—and eventually created an entire literary world that spans poetry, children's stories, drama, screenplays, novels, and cross-cultural dialogue.


    माकुरा

     एकान्तले पोलेको एक साँझ
    जब म ह्व्स्किीको गिलाससँगै
    जीवन खोजिरहेको हुन्छु –
    कसैको ल्याप नपाएर एक्लै टेबुलमा
    झोक्राइरहेको ल्यापटपमा;
    एउटा खैरो माकुरा
    आफैले बुनेको जालबाट
    बाहिरिने बहाना खोजिरहेको हुन्छ
    सिलिङ्गको एउटा कुनामा ।

    जब म माथि हेर्छु
    माकुरा
    कुनै कुरा नगरी
    सिलिङ्गको कुनामा
    बुन्दै गरेको आफ्नो जाल छोडेर
    विस्तारै झर्छ तल
    भित्ताबाट तल
    तल तल ।

    अवतरण गर्छ ऊ टेबुलको रनवेमा
    दुगुर्छ एकछिन, र टक्क रोकिन्छ
    जसरी उत्रेको थियो त्यो दिन
    एउटा बोइङ्ग हिथ्रोको रनवेमा
    दुगुरेको थियो मेरा आशाहरुसँगै,
    र टक्क रोकिएको थियो ।

    माकुरा हेर्छ चारैतिर,
    र देख्छ मेरो ह्व्स्किीको गिलास ।

    रङ्गले हो
    कि गन्धले
    कि पग्लिंदै गरेका
    ती आइसका कलात्मक ढिक्काहरुले
    ऊ आकर्षित हुन्छ
    र विस्तारै सार्छ
    उसका ती सम्मोहित पाइलाहरु मेरै गिलासतिर ।

    छोऊँ कि नछोऊँ दोधारमा,
    हेरिरहन्छ
    हेर्दा हेर्दै टक्क रोकिन्छ ।

    कुनै अनुमति बिना –
    सुँघ्छ ह्व्स्किीको गन्ध
    र, एकाएक चढ्छ
    मेरो ल्यापटपको स्क्रिनमा निर्धक्क
    मानौं, ऊ आफ्नै जमीन टेकिरहेछ ।

    सायद उसलाई पनि लाग्दो हो
    एकान्तको जलन
    ह्व्स्किीले मेटाउँछ
    कि त
    इन्टरनेटमा खोज्दै गरेको
    कुनै एउटा समाचारले ।

    माकुरा
    उभिएर कम्प्युटरको स्क्रिनमा
    एक टक हेर्छ मेरो ह्व्स्किीको गिलास
    र पढ्छ मेरो अर्गानिक अनुहार ।

    स्क्रिनमा समाचार खोजिरहेको हुन्छु –
    ती दुःखद निराशाका समाचारहरुभित्र
    एउटा समाचार
    मात्र एउटा समाचार
    मात्र एउटा सुखद समाचार
    मात्र एउटा प्रिय सुखद समाचार
    जसले ममा एउटा आशा भरोस्
    फर्काओस् मलाई मेरै देशमा
    मेरो जन्मभूमिमा ।

    माकुरा
    एकाएक झर्छ कम्प्युटरको स्क्रिनबाट तल
    हेर्छ मेरो ह्व्स्किीको गिलास
    छिर्छ मैले रित्याइसकेको त्यो गिलासभित्र
    रित्याउँदा रित्याउँदै रित्याउन नसकेको
    ह्व्स्किीको थिग्रो चाट्छ ।

    विस्तारै विस्तारै
    माकुरा मन्द मन्द मात्दै जान्छ
    लरबराउँदै लड्छ
    तर चढ्छ ऊ फेरि कम्प्युटरको उकालो
    सर्दै जान्छ ती अक्षरहरुमा
    पढन थाल्छ ती समाचारहरु इन्टरनेटमा
    तीनै समाचारहरु –
    अशान्ति र युद्धहरुका, बम र बारुदहरुका
    रगत र घाउहरुका, दु:ख र दर्दहरुका ।

    अनि म उठ्छु
    विस्तारै छाम्दै तीनै भित्ताहरु
    जहाँ बुन्दै थियो जाल माकुराले,
    अनायास बुन्न थाल्छु म त्यही जाल,
    जो बुन्न छोडेर माकुरा पलायन भइसकेको छ ।

    बुन्दै जान्छु म
    फस्दै जान्छु म
    बुन्दै बुन्दै जान्छु म
    फस्दै फस्दै जान्छु म
    आफ्नै जालमा
    पलपल, हरेक पल ।

    बिम्बमा हेर्दा प्रेयसी 

     मेरी प्रेयसीलाई म
    बिम्बमा हेर्दो रहेछु– कविताजस्तै
    सायद यसैले ऊ
    राम्री भएर पनि राम्री लाग्दिन
    नराम्री भएर पनि नराम्री लाग्दिन
    मात्र केही रङहरुका बिम्बभित्र
    उसलाई हेरिदिँदा ।

    आवरणमा ऊ निर्मल छे, जूनजस्तै
    अन्तर्मन कसले देखेको छ र जूनको !
    बस्, ऊ त्यस्तै छे, जस्तो उसको नाम छ ।

    उसका पाखुराबाट पोखिने
    राता पछ्यौरीहरु जब फहराउँछन्
    चैतको उराठे बतासमा
    प्रेमको झण्डा फहराएको देख्छु म
    चुम्बनको प्रतिक्षामा बसेका
    उसका ओठहरुदेखि
    नजानिँदो डर लाग्छ
    र भाग्न मन लाग्छ ।

    राता रङहरुमा प्रेयसी
    साह्रै नै राम्री देखिन्छे
    मेरी प्रेयसीलाई म
    बिम्बमा हेर्दो रहेछु – कविताजस्तै

    सिर्जनाको रङ पोतेका
    उसका हरिया लुगाहरुमा
    बसन्त टुसाउन लागेको देख्छु म
    साँच्चै मुर्झाउन लागेको बैंसमा प्रेयसी
    यौवनका दुई वसन्त बोकेर
    साँझमा पर, केही पर
    हरियो डाँडामाथि उदाउनै लागेको
    जूनजस्तै छे,
    न छुन सकिने, न दृष्टि फेर्न सकिने
    मात्र सधैं–सधैं हेरिरहुँ–हेरिरहुँ
    जस्तो लाग्दो रहेछ ।

    हरिया रङहरुमा प्रेयसी
    साह्रै नै राम्री देखिन्छे
    मेरी प्रेयसीलाई म
    बिम्बमा हेर्दो रहेछु– कविताजस्तै ।

    पातहरू 

    मध्यरातमा
    चीसो हावाका निरन्तर झोक्काहरुले
    झारेका पातहरु
    एकाबिहानै सोहर्दै एक ठिटो
    मुसुक्क हाँस्छ, फ्याक्दै बिहानी बाफ मुखबाट
    ‘मर्निङ’।

    कठाङ्रगीएका ती गोरा हातहरुले
    ती पहेला पातहरु
    कालो प्लाष्टिकका बोराहरुभित्र कोच्दा
    पातहरुसंग संगै
    उसका चिसिएका सपनाहरु पनि
    एकाएक खाँदिन्छन बोराभित्र ।

    पात टिप्नु, पात टिपिरहनु
    पात टिप्दै टिप्दै थाक्नु
    पात टिप्दै टिप्दै थाकिरहनु
    जीवन बित्नु, जीवन बितिरहनु जस्तै ।

    थकित पातहरु, थकित बोराहरु
    थकित ठिटो हेर्छ माथि
    त्यो रुखलाई
    जसका पातहरु ऊ टिपिरहेछ
    सपनाहरु झरेर नांगीइसकेको छ त्यो रुख
    अनि हेर्छ एकपटक ऊ आफैलाई,
    सपनाहरु झरेर नांगीइसकेको छ ऊ पनि
    भरेर बोरा पात सपनाहरुले बाँध्छ टमक्क
    र खोल्छ अर्को प्लाष्टिकको बोरा ।

    पहाडको टुप्पो 

     हामीलाई त्यहाँ पुग्नु छैन
    जहाँ पुग्न तिमीले मरिहत्ते गरेका थियौ

    हामीले त्यो बाटो हिँड्नु छैन
    जुन बाटोमा आफू हिँडिसकेपछि
    अरू कोही नहिँडून् भनेर
    तिमीले धराप थापेका थियौ

    तिमी त उक्लँदै उक्लँदै
    आफ्नै साथीहरूको बुई चढ्दै
    आफ्नै साथीहरूलाई पछार्दै
    माथि पुग्यौ,
    पहाडको टुप्पोमा

    तर
    तिमीले हामीलाई छोड्नुअघि
    हाम्रा सपनाहरूसँग साटेका
    तिम्रा फाटेका चप्पलहरू
    फाटेका दौरा- सुरवालहरू
    कुच्चिएका भाँडाहरू
    हामीसँगै छन्

    पहाडको टुप्पोमै पुर्याउँछु भनेर
    तिमीले लगेका हाम्रा सपनाहरू
    बीचबाटोको चौतारीमा
    चटक्कै छोडेको कुरा
    तिनै सपनाहरूले हामीलाई खबर गरिसके
    हाम्रा सपनाहरूलाई बीचबाटोमै अलपत्र पारेर
    तिमी फेरि टुप्पोमा कुन सपनाको लागि लड्दैछौ ?

    पहाडको टुप्पोमा
    तिमी सधैँ बस्न पाउने छैनौ
    तिमीले नै धकेलेर तल खसाएका
    तिम्रा साथीहरूले
    आफू माथि पुगेपछि
    तिमीलाई धकेलेर तल खसाउने छन्
    तिमी सिसिफसको ढुङ्गाजसरी नै तल खस्नेछौ
    तल पुगेपछि
    फेरि सपनाको व्यापार गर्न
    तिमी हाम्रै ढोकामा आउनेछौ
    सपना किन्न चाहिने
    आफ्ना फाटेका चप्पलहरू
    फाटेका दौरा- सुरवालहरू
    कुच्चिएका भाँडाहरू
    हामीसँग फिर्ता माग्नेछौ
    तर
    हामीले तिमीलाई जिम्मा दिएका सपनाहरू
    तिमीले हामीलाई फिर्ता नगरेसम्म
    हामीले तिमीलाई
    कुन विश्वासले फिर्ता गर्ने
    तिम्रा फाटेका चप्पलहरू,
    दौरा- सुरवालहरू र भाँडाहरू ?

    हामीलाई त्यहाँ पुग्नु छैन
    जहाँ पुग्न तिमीले मरिहत्ते गरेका थियौ ।

    झरेको पातको सपना 

    झरिसकेँ हाँगाबाट
    पुगिसकेको छैन कहिँ कतै
    यो एक क्षण
    मेरो सम्पूर्ण जीवनका लागि
    एकदमै महत्वपूर्ण / ऐतिहासिक छ
    न म पहिले यसरी खसेको थिएँ
    न म पछि नै यसरी कहिल्यै खस्ने नै छु
    यतिखेर, मात्र यतिखेर
    म खस्दैछु
    थाहा छैन – कहाँ ?
    यो एक अन्तरिम समय
    जता पनि बग्न सक्छ
    जता पनि बगाउन सक्छ-मलाई
    म, एक झर्दै गरेको पात ।

    झुण्डिरहेको बेला रूखको हाँगामा
    मैले बुनेका सपनाहरू
    एक एक गर्दै
    मेरा प्रिय मित्र अन्य पातहरू झैं
    फुत्त फुत्त खसे भुइँमा
    उडायो कतिलाई हावाले हुँइक्याएर
    बेपत्ता भए ती पात – सपनाहरू
    मैले हावासँगै समय बगेको देखेँ
    जसको अर्को एक बलियो झोक्काले
    चोइटाइदियो म आफूलाई
    म एक सपनाविहीन पात
    हाँगाबाट चुँडिएर
    मेरा हराएका सुन्दर सपनाहरू झैं
    खस्दैछु यतिखेर विस्तारै
    खस्दैछु…, खस्दैछु…. ।

    यो सुक्ष्म क्षण
    जे पनि हुन सक्छ –
    म खस्न सक्छु म मुनिकै भुइँमा
    म बतासिन सक्छु कुनै अन्कन्टार ठाउँमा
    म पर्न सक्छु कुनै नदीमा
    एउटा अनिश्चितताभित्रको निश्चिततासँगै
    अर्को निश्चितताभित्रको अनिश्चिततासँगै
    म एकाएक खस्दैछु- हाँगाबाट
    थाहा छैन – कहाँ ?
    मात्र पल पल खसिरहेछु
    चोइटिएर बतासिएका आफ्ना सपनाहरूसँगै
    म, एक झर्दै गरेको पात ।

    गोपी अचेल बेलायतमा बिर्यानी पकाउँछ ।

    कुनै जमानामा
    स्कूल र क्याम्पसमा अङ्ग्रेजी पढाउने
    कविता लेख्दै स्वतन्त्रताको जुलुसमा
    भट्भटाउँदै हिंड्ने
    प्रयोगधर्मी नाटक लेख्दै मन्चन गराउने
    बागबजारका गल्लीमा
    भुस्याहा कुकुरहरुलाई तर्साउँदै हिंड्ने
    गोपी सापकोटा नाम गरेको मान्छे
    अचेल कहाँ छ भनेर
    कसैले सोध्यो भने
    भनिदिनु
    गोपी सापकोटा
    अचेल बेलायतमा बिर्यानी पकाउँछ ।

    देशको भविष्यका लागि गरिएको आन्दोलनमा
    देशका भविष्य भनिने
    कलिला केटाकेटी चढेको स्कूल बसमा
    ढुङ्गा हानिएपछि
    आफ्ना छोराछोरी काखी च्यापेर
    उ परदेश लागेको हो
    पलायन हुनु भनेको त्यस्तै हो
    जनतन दुःख सुख गरेर
    छोराछोरी पालेको छ
    फुर्सद्को दिन उ किचेनमा पस्छ
    धमाधम प्याज काट्छ
    आफ्ना दुःखका आँसुलाई
    प्याजको आँसुमा साट्दै
    गोपी सापकोटा
    अचेल बेलायतमा बिर्यानी पकाउँछ

    त्रिविले दिएका सर्टिफिकेटलाई
    नेप्कीन बनाउँछ, र
    किचेनमा भिजेका हात पुच्छ
    पत्रिकामा छापिएका पुराना पुस्तक समीक्षामा
    उब्रेको धनिया पोको पार्छ
    सडकको धूलोमा कुनै दिन नाटक गर्ने
    गोपी सापकोटा
    अचेल बेलायतमा बिरयानी पकाउँछ

    देशको माया मा-र्यो भन्नेहरुले भनिरहुन्
    बिदेशमा मोज ग-र्यो भन्नेहरुले भनिरहुन्
    देशको सम्पत्तिमा रजाई गरेर
    करोडौंको गाडी चढ्नेहरु चढिरहुन्
    परदेशमा पन्ध्र वर्ष पुरानो टोयोटा
    उ घ्यारघ्यार पार्दै चलाउँछ
    किचेनमा राता टमाटर मज्जाले काट्छ
    र, ‘हु गिभ्स अ ड्याम’ भन्दै
    गोपी सापकोटा
    अचेल बेलायतमा बिर्यानी पकाउँछ ।

    कान्छा

    कान्छा,
    यतिखेर तिमीलाई देखिरहेछु मैले
    सपनाको बजारमा
    तिमी पनि बिक्रीको सुचीमा रहेछौ
    म देख्दैछु तिमीलाई
    एउटा रक्साक झोला काँधमा भिरेर
    लगेज हातले डोराउँदै
    लाइन लाग्दैछौ एअरपोर्टमा
    तिम्रो ज्याकेटको देब्रे खल्तीको
    पासपोर्टले हिर्काउँदैछ बिस्तारै
    तिम्रो मुटुलाई,
    शायद त्यसैले हो कि एउटा अन्जान डरले
    ढुकढुक गर्दैछ तिम्रो मुटु ।

    कान्छा,
    के गर्ने, हाम्रो दु:ख एउटै हो
    खेतीले खान नपुग्ने
    साहुको ऋण चुलिदैजाने
    काम खोज्दा, काम नपाइने
    माम खोज्दा, माम नपाइने
    सधै बन्द, सधै हड्ताल
    सबैको आ–आफ्नै ताल,
    आफ्नो भने जहिल्यै बेहाल ।

    कान्छा, तिम्रोजस्तै
    मेरी आमा रोगी भइन
    बिहे गरियो सानैमा
    खेल्दा खेल्दै जन्मे केटाकेटीहरु
    खाने पेटहरु बढ्दै गए पनि
    गरिखाने खेतहरु कहिल्यै बढेनन् ।
    केही न केही त गर्नै पर्‍यो,
    होइन त कान्छा ?
    अन्त कतै नबिकेपछि
    बाध्यताले राख्नु पर्‍यो आफैलाई
    सपनाको बजारमा ।

    सपनाको कुरा गर्दा,
    तिमीले सम्झन्छौ, कान्छा
    हामीले स्कुल पढ्दा रोपेथ्यौं
    केही विरुवाहरु स्कुलको चौरमा
    बिपी या पुष्पलालको नाममा,
    विरुवाहरुसंगै रोपेथ्यौं केही सपनाहरु,
    जो अहिलेसम्म त फुल्नु पर्ने,
    तर आँधीले लछार पछार पारेछ,
    फुल्नै लागेका ती मुनाहरुलाई झारेछ,
    धुजा धुजा भएछन् कठै ती सपनाहरु ।

    शुभयात्रा कान्छा,
    तिम्रो यात्रा राम्रो होस्
    सोचे जति सबै पुगोस्
    आफ्नो त के भयो, के भयो
    गर्न खोज्दा खोज्दै पनि त्यस्तै भयो ।

    अहो, कान्छा
    तिमी त त्यही जहाज पो चढ्दैछौ
    जसले भरखरै ल्याएको थियो मलाई
    तिमीलाई के थाहा
    तिमी त जाने मान्छे
    जहाज चढ्ने मान्छे
    कसरी देख्न सक्छौ र ओर्लिसकेकाहरुलाई
    म त झरी सकें कान्छा,
    म त झरी सकें जहाजबाट
    अब कहिल्यै नचढ्ने गरी ।

    कान्छा,
    तिमीले त चिन्छौ कि चिन्दैनौ
    म त तिम्रै साथी हुँ, पल्लाघरे साइलो
    सपनाको बजारमा आफुलाई सम्पुर्ण बेचेर
    फर्किएको छु भरखरै
    काठको एउटा बन्द बाकसमा ।

    अग्लो 

    अग्लो हुनु
    धेरै अग्लो हुनु
    अभिशाप रहेछ !

    अग्लो, धेरै अग्लो भइसकेपछि
    अझ अग्लो हुने ठाउँ नहुँदो रहेछ !
    अग्लो, धेरै अग्लो भइसकेपछि
    पुनः होचो बन्न नसकिँदो रहेछ !

    आजका अनुभूति हुन् यी मेरा
    अग्लो हुनु
    धेरै अग्लो हुनु
    अभिशाप रहेछ !!

    दतिवन Washerman’s Plant (Achyranthes aspera अपामार्ग): Benefits, Uses, and Medicinal Properties

    ज्योतिष्मती Jyotishmati (Black Oil Tree) – Intellect Tree (Celastrus paniculatus) Benefits, Uses, and Medicinal Properties

    लाली गुराँस  Lali Gurans (Rhododendron campanulatum) – Benefits, Uses, and Medicinal Properties of Rhododendron

    Kooth (Saussurea Lappa) – कूठ  Benefits, Uses, and Medicinal Properties of Costus Root

    काने झार Commeline Benghalensis (Kane Jhaar) – Medicinal Uses, Benefits, and Overview

    गिँदरी Premna Serratifolia L. (Gindari): Benefits, Medicinal Uses, and Importance

    पाञ्चान Ougeinia oojeinensis (Paanchan): तिनिश Medicinal Uses, Benefits, and Ecological Importance

    बोके टिमुर Zanthoxylum Armatum (Boke Timur) Benefits, Uses, and Medicinal Properties

    ठूलो नीम Thulo Neem: महारूख Medicinal Benefits, Uses, and Natural Remedies

    सिउँडी Siudi (Euphorbia Neriifolia) Uses, Benefits, Side Effects, and Medicinal Properties

    काठेकार, फर्कफल, काठआँवली, Averrhoe acida :

    Kaaulo, काउलो, कोह, नाकेम, नेपाली अर्जुन, Kaulo Arjuna, Machilus dutbiei

    Kaalo Punarnawaa, कालो पुनर्नवा, Black Patagon

    Seti Kareli, सेती करेली, तितेकरेली राम्री, तिताकरेल, Bitter Gourd

    Thulo Pahelo Kapaas, ठूलो पहेँलो कपास बिरुवा, Cotton Yellow, Gossypiun birsutam

    Kapas, कपास, सूत्रपुष्प, Cotton, Gossypiun herbaceum

    Thulo Karkalo, ठूलो कर्कलो, मानकन्द, माने Gaint Taro, Alocaria species

    Alocaria speciesThulo Karkaloठूलो कर्कलोमानकन्दमाने Gaint Taro

    Katahar, कटहर, Artocarpus beterophyllus

     Bans Bata Baneko Kaagaj, बाँसबाट बनेको कागज, Paper From Bamboo
    Nepali Speaking Practice through Books in Hindi and English

    Master Hindi Speaking Through Indian Schools: Practical Phrases with Nepali and English Translations

    Master Hindi Speaking with Indian Railways: Practical Phrases with Nepali and English Translations

    Learn Nepali with Mobile Phone Conversations including Hindi and English Translations

    Master Hindi Speaking: Practice Through Movie information with Nepali and English Translations


    Famous poem Of Upendra Subba उपेन्द्र सुब्बाका केही कबिताहरु

    Some Top poem of Pandit Udayananda Aryal पं. उदयानन्द अर्ज्यालका केही कबिताहरु

    Some Top Poem Of Ishwar Ballav, ईश्वरवल्लभका केही चर्चित कबिताहरु

    Some Best Poem of Indira Prasai इन्दिरा प्रसाईका केही कबिताहरु

    Some Best Poem Of Aahuti आहुतिका केही कबिताहरु

    Some Beautiful Poem Of Momila मोमिलाका केही उत्कृष्ट कबिताहरु

    Top Ten Poems Of R M Dangol आर. एम. डङ्गोल का केही कबिताहरु

    Some Beautiful Poem Of Ashesh Malla अशेष मल्लका केही कबिताहरु

    Some Best Poem Of Ambar Gurung अम्बर गुरुङका केही कबिताहरु

    Top Ten Poems Of Amar Giri अमर गिरीका १० कबिताहरु

    Some Best Poem Of Kedarman vyathit केदारमान व्यथितका केही कबिताहरु

     
    Chhapakkai Phula PHulyo Nepali Song By Singers Kiran Gajmer, Melina Rai

    Kunai Batoa Timi Yeklai -BY singers Itu Jojiju, Ram Bhakta Jojiju

    Maaya Raichha Ra By singer Kali Prasad Baskota, Sadeekshya Kattel

    Manoj Raj Songs Lyrics "Kaliyug Ma Nasha" "Aaja Bholi" "Yasto Euta Katha Raichha"

    Nepali Lyrics Of Unko Priti Pahile Ho Ki By Singer : Prabin Bedwal, Rachana Rimal

    Nira Singer : Kali Prasad Baskota

    Rabin Sharma Top songs lyrics and chords collection

    Raj Sigdel Top Seven Songs Lyrics " Yo Ta Jaali Sahar Ho" " Aankhama Kunai Sapana" " Chwassa Bijhne Timro Maya" "Chwassa Bijhne Timro Maya" " Bhulna Khojera Pani"

    Sanjeev Singh All Hits songs lyrics and chords collection

    Top three Song Lyrics Of Sukmit Gurung "Pal Pal Timrai" "O Mero Priyatam" "Chiso Batas Le"

    -Singer - Aananda Karki

    1974 AD Band All Songs Lyrics with Chords Including " Hidda Hiddai " and "Dherai Dherai Aauchha Manama"