गजल
(केशवराज आमोदी)
किन हो मुटुको घाऊ दुख्छ घाम डुबेपछि
उज्यालो मनको आशा लुक्छ घाम डुबेपछि ।
चाहिँदैन मलाई क्यै भोग ऐश्वर्यका कुरा
पिरती रसिलो पाए पुग्छ घाम डुबेपछि ।
दिलमा प्रीतिको बाढी जति उर्ली बगे पनि
मृदु मिलनको गङ्गा सुक्छ घाम डुबेपछि ।
शृङ्गार काव्यको गर्छ जो विरोध सधैँ उही
प्रणयी-रसमा प्रायः डुब्छ घाम डुबेपछि ।
भट्टीको मोहमा ली बाटाभरी बरालिँदै
मनको भँवरो पापी घुम्छ घाम डुबेपछि ।
नाच-गान गरी रम्ने खोज्दै प्रण्य मन्दिर
आमोदी मनको मौजी पुग्छ घाम डुबेपछि ।
केशवराज आमोदी
माधवपुर चितवन
छन्दः अनुष्टुप
गजल (राकेश कार्की)
गजल
बादल झैँ उड्दाउड्दै किन फाटी गयौ
एकैछिन जुधाई चंगा किन काटी गयौ
पर्खी बसें उँही सधैं घडी हेरी हेरी
फर्किन्छु पक्कै भनि किन ढाँटी गयौ
छामी हेरेँ छाती मेरो अझै नै न्यानो
तडपाउने मुटु यस्तो किन साटी गयौ
गुलीयो नुनीलो पिरो अहा भन्थ्यौ
लाको माया मिठो भए किन चाटी गयौ
बादल झैँ उड्दाउड्दै किन फाटी गयौ
एकैछिन जुधाई चंगा किन काटी गयौ
राकेश कार्की
लस एन्जलस, अमेरिका
गजल
कस्तो अनौठो शुन्यता जीवनको,
बिराएछु बाटो कता जीवनको,
पर्खाई असजिलो, कमजोर मनमा,
सहदैछु कठोर व्यग्रता जीवनको,
मनको ज्वालाले पोल्दछ मुटु,
हुदैन किन शितलता जीवनको,
पलहरु खुशीका भाग्दैछन् दुर,
किन बढ्दैछ बिबशता जीवनको,
देख्दैछु घृणित रुप, तुच्छ कुरूप,
बाकी छ केवल नग्नता जीवनको |
अजय ढुंगाना
१३/०३/२०११
गजल (श्रीराज भण्डारी)
गजल
धेरै पछी भेट भयो फर्किएर हिन्यौ तिमी
अनायासै आँखा जुध्यो तर्किएर हिन्यौ तिमी
केही शब्द तिम्रो नजिक गई मैले बोले पनि
बिष लाग्यो मेरो शब्द झर्किएर हिन्यौ तिमी
पराईको सिन्दुर अनि हातभरी चुरा थिए
छुन खोजे तिमीलाई मर्किएर हिन्यौ तिमी
के थियो सपना? किन भुल्याउ प्रश्न गरे
कलीयुग हो यो भन्दै गर्किएर हिन्यौ तिमी
श्रीराज भण्डारी
गजल
सधैँ सधैँ भुलाउने बातैमा तिमीले
जानी जानी छोइदिने हातैमा तिमीले
सँगै सँगै हिँडदा पानी परे सिमसिम
नजिक नजिक टसाउने छातैमा तिमीले
कहिले माया पिएर कहिले पिलाएर
डुबाउने त्यो हेराइको मातैमा तिमीले
घरी घरी आवेगमा माया बटुलेर
लुकाउने अँगालोको तातैमा तिमीले
घुमाउने ल रमाउने हँसाउने दिनैमा
फतक्क थकाइदिने रातैमा तिमीले
इआर. राजेश कार्की
लस् एन्जलस
(केशवराज आमोदी)
किन हो मुटुको घाऊ दुख्छ घाम डुबेपछि
उज्यालो मनको आशा लुक्छ घाम डुबेपछि ।
चाहिँदैन मलाई क्यै भोग ऐश्वर्यका कुरा
पिरती रसिलो पाए पुग्छ घाम डुबेपछि ।
दिलमा प्रीतिको बाढी जति उर्ली बगे पनि
मृदु मिलनको गङ्गा सुक्छ घाम डुबेपछि ।
शृङ्गार काव्यको गर्छ जो विरोध सधैँ उही
प्रणयी-रसमा प्रायः डुब्छ घाम डुबेपछि ।
भट्टीको मोहमा ली बाटाभरी बरालिँदै
मनको भँवरो पापी घुम्छ घाम डुबेपछि ।
नाच-गान गरी रम्ने खोज्दै प्रण्य मन्दिर
आमोदी मनको मौजी पुग्छ घाम डुबेपछि ।
केशवराज आमोदी
माधवपुर चितवन
छन्दः अनुष्टुप
गजल (राकेश कार्की)
गजल
बादल झैँ उड्दाउड्दै किन फाटी गयौ
एकैछिन जुधाई चंगा किन काटी गयौ
पर्खी बसें उँही सधैं घडी हेरी हेरी
फर्किन्छु पक्कै भनि किन ढाँटी गयौ
छामी हेरेँ छाती मेरो अझै नै न्यानो
तडपाउने मुटु यस्तो किन साटी गयौ
गुलीयो नुनीलो पिरो अहा भन्थ्यौ
लाको माया मिठो भए किन चाटी गयौ
बादल झैँ उड्दाउड्दै किन फाटी गयौ
एकैछिन जुधाई चंगा किन काटी गयौ
राकेश कार्की
लस एन्जलस, अमेरिका
गजल
कस्तो अनौठो शुन्यता जीवनको,
बिराएछु बाटो कता जीवनको,
पर्खाई असजिलो, कमजोर मनमा,
सहदैछु कठोर व्यग्रता जीवनको,
मनको ज्वालाले पोल्दछ मुटु,
हुदैन किन शितलता जीवनको,
पलहरु खुशीका भाग्दैछन् दुर,
किन बढ्दैछ बिबशता जीवनको,
देख्दैछु घृणित रुप, तुच्छ कुरूप,
बाकी छ केवल नग्नता जीवनको |
अजय ढुंगाना
१३/०३/२०११
गजल (श्रीराज भण्डारी)
गजल
धेरै पछी भेट भयो फर्किएर हिन्यौ तिमी
अनायासै आँखा जुध्यो तर्किएर हिन्यौ तिमी
केही शब्द तिम्रो नजिक गई मैले बोले पनि
बिष लाग्यो मेरो शब्द झर्किएर हिन्यौ तिमी
पराईको सिन्दुर अनि हातभरी चुरा थिए
छुन खोजे तिमीलाई मर्किएर हिन्यौ तिमी
के थियो सपना? किन भुल्याउ प्रश्न गरे
कलीयुग हो यो भन्दै गर्किएर हिन्यौ तिमी
श्रीराज भण्डारी
गजल
सधैँ सधैँ भुलाउने बातैमा तिमीले
जानी जानी छोइदिने हातैमा तिमीले
सँगै सँगै हिँडदा पानी परे सिमसिम
नजिक नजिक टसाउने छातैमा तिमीले
कहिले माया पिएर कहिले पिलाएर
डुबाउने त्यो हेराइको मातैमा तिमीले
घरी घरी आवेगमा माया बटुलेर
लुकाउने अँगालोको तातैमा तिमीले
घुमाउने ल रमाउने हँसाउने दिनैमा
फतक्क थकाइदिने रातैमा तिमीले
इआर. राजेश कार्की
लस् एन्जलस